tag:blogger.com,1999:blog-58839073815509796832024-03-13T17:29:16.188-07:00GeschiedenisLabHistorisch onderzoek, interviews en projecten.Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.comBlogger30125tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-48578317763035072992014-12-09T08:14:00.007-08:002014-12-15T07:37:27.938-08:00Tien jaar jeugdzorgbeleid Stadsregio Amsterdam <style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:"MS 明朝";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:128;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:fixed;
mso-font-signature:1 134676480 16 0 131072 0;}
@font-face
{font-family:Cambria;
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:auto;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-536870145 1073743103 0 0 415 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;
font-family:Cambria;
mso-ascii-font-family:Cambria;
mso-fareast-font-family:"MS 明朝";
mso-hansi-font-family:Cambria;}
@page WordSection1
{size:612.0pt 792.0pt;
margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt;
mso-header-margin:35.4pt;
mso-footer-margin:35.4pt;
mso-paper-source:0;}
div.WordSection1
{page:WordSection1;}
</style><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Het afgelopen jaar werkte ik aan een aantal publicaties in
opdracht van het ambtelijk team jeugdzorg van de Stadsregio Amsterdam. Daarover
hield ik op 1 december 2014 een presentatie op de jeugdzorgconferentie ‘Lessons
Learned’. Dit blog is een weergave daarvan. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<h4 class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggA_KeQsG947kVKKs7BRqXy41t1s23L4z23R8t_qgWxXpM7hcCbskrC9U9dUuxsQ_Lznl1LH_-I3XR-yMHWr8Lf9VlIU5l2db4XzMab0BKDXRm2nQilrmvG6n9S9fk4eULsSkmG2uf1l1s/s1600/Dia1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggA_KeQsG947kVKKs7BRqXy41t1s23L4z23R8t_qgWxXpM7hcCbskrC9U9dUuxsQ_Lznl1LH_-I3XR-yMHWr8Lf9VlIU5l2db4XzMab0BKDXRm2nQilrmvG6n9S9fk4eULsSkmG2uf1l1s/s1600/Dia1.jpg" height="150" width="200" /></a></h4>
<h3 class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Veilig opgroeien </span></h3>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Historisch gezien is tien jaar een korte periode. Toch wilde
de Stadsregio Amsterdam graag een publicatie waarin werd vastgelegd wat haar rol
in die tien jaar is geweest - omdat die niet altijd even zichtbaar was. Want hoe
laat je als subsidiegever zien wat je rol was bij het tot stand komen van een
veilige leefomgeving voor kinderen of aan kwaliteit van jeugdzorg?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>De publicatie moest ook een bedankje worden voor
de wethouders, gemeenteraadsleden, ambtenaren en regiobestuursleden die mee
hadden gewerkt. Een terugblik en een poging om inzicht te geven in het veld van
de jeugdzorg – zo dat gemeentes er na 1 januari voordeel mee kunnen doen. </span><span style="font-family: inherit;"><br /> </span><br />
<h3>
<span style="font-family: inherit;">Boefje</span></h3>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizxV0CALiUYfLCQdoA7Lcx3TNUxHyhpowRKQM17X2_lvQTS4q5pF-lsKxGyAQj2g5E3UM0XAEGNywiGy5vWj7IDYgizRkbG1BlOc8alcsaCI5SPMlEmc-dUaS3-62V1n4ARJUi7FwWL8Aa/s1600/Dia2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizxV0CALiUYfLCQdoA7Lcx3TNUxHyhpowRKQM17X2_lvQTS4q5pF-lsKxGyAQj2g5E3UM0XAEGNywiGy5vWj7IDYgizRkbG1BlOc8alcsaCI5SPMlEmc-dUaS3-62V1n4ARJUi7FwWL8Aa/s1600/Dia2.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;">In het boekje over 100 jaar jeugdzorg in Rotterdam dat ik
jaren geleden schreef, speelde Boefje een grote rol. Een jongetje dat woonde in
de Zandstraat, toen een van de slechtste straten van Rotterdam. Hij stal appels
en peren en kwam zo in aanraking met de rechterlijk macht. Via Pro Juventute
kreeg hij een voogd toegewezen die hem begeleidde. Dat gebeurde niet met
instemming van de ouders – ook toen al was het wederzijdse wantrouwen groot.
Het bestuur van Pro Juventute schreef in het jaarverslag van 1901: </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: inherit;">Zonder onze tussenkomst zou zeker tot een volslagen
misdadiger zijn opgegroeid een jeugdige delinquent van elf jaar, die zich aan
diefstal had schuldig gemaakt en nu thuis onder de bedstede werd opgesloten
gehouden. Hij kon lezen noch schrijven. De aan hem toegevoegde patroon
besteedde zeer veel moeite aan hem; toen het bleek dat de knaap zich onmogelijk
kon schikken naar de orde op eenige school, ontving hij hem geregeld op zijne
kamer, deed wandelingen met hem en liet hem gratis privaatles geven. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: inherit;">De patroon in kwestie was de beroemde schrijver en
journalist M.J.Brusse, die ervoor zorgde dat er veel meer aandacht kwam voor de
armoedige leefomstandigheden en de problemen van de jeugd. Boefje heeft zo erg
bijgedragen aan de belangstelling voor het werk van de kinderbescherming. In
feite was hij het eerste jeugdzorgkind dat landelijke bekendheid verwierf. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<h3 class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">
Digitale bronnen </span></h3>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyoyBis4Bg-hORJEFToYHnNVN_uW3GX8VkDuaHpGj7mNClo1dqiS6YHhYDqKX4use2PuEpP0O34TZfsya1WWXfXPhUydUnRbKqyKkwjuYO1fz8L7fUIP_22sgqBJvH1eA83PBP3aRAedOH/s1600/Dia3.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyoyBis4Bg-hORJEFToYHnNVN_uW3GX8VkDuaHpGj7mNClo1dqiS6YHhYDqKX4use2PuEpP0O34TZfsya1WWXfXPhUydUnRbKqyKkwjuYO1fz8L7fUIP_22sgqBJvH1eA83PBP3aRAedOH/s1600/Dia3.jpg" height="240" width="320" /></a><span style="font-family: inherit;">Terug naar Amsterdam, naar deze tijd. In januari van dit
jaar begon met het zoeken naar bronnen. Op de website van de Stadsregio vond ik
Regionale Uitvoerings Plannen en jaarverslagen, ik las oude nummers van Regio
journaal en Jong aan de Amstel, ik mailde de instellingen met de vraag om
brochures, jaarverslagen en ander materiaal. Veel mooi of bijzonder materiaal
was verdwenen, opgeruimd bij een verhuizing. Een enkele keer kreeg in het archief
van de Stadsregio een stuk in handen dat zij bij toeval vonden. Wat we wilden,
was laten zien hoe het beleid zich in de afgelopen tien jaar had gevormd. Welke
afwegingen hadden de makers van dat beleid? Wat was er gemakkelijk of juist heel
moeilijk tot stand gekomen? Interviews
en persoonlijke notities bleken een welkome aanvulling op de officiële
bronnen.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<h3 class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">
Oral history</span></h3>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Voor deze publicatie sprak ik met tal van mensen die werkzaam
zijn in de jeugdzorg. En gaandeweg werd weer eens bevestigd hoe ingewikkeld het
is om de jeugdzorg te organiseren. Er zijn veel partijen bij betrokken en de
belangen zijn groot: als het mis gaat, dan gaat het vaak ook erg mis. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">En veranderen moet<span style="font-family: inherit;">, want d</span></span>e samenleving verandert voortdurend en de ideeën over
wat goed is voor kinderen ook. Maak je een persoon verantwoordelijk voor een
kind, en laat je die doen wat hij dunkt dat het beste is, zoals Brusse dat
deed, dan ontstaat er vroeg of laat de vraag of er niet meer regels en
procedures nodig zijn. Maar zodra dat uit de hand loopt en jeugdzorg een
bureaucratische operatie wordt, komt er kritiek op het feit dat er te weinig
tijd en aandacht is voor de problemen waar het werkelijk om gaat. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<h3 class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">
Therapie of trampolinespringen</span></h3>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNBeIaIesdoYkGRgG1DqD3HQvye5rXo_GOGG58Sw4p7-FnrBNvcBF1QCQTKAJ2CSjzUGEawcxy1xRzblP5aHUh69aOlzx0NwCAdbxN49SByjYJaZq1FUSO3FGdupEysvld3vEHsFTeQkI7/s1600/Dia4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNBeIaIesdoYkGRgG1DqD3HQvye5rXo_GOGG58Sw4p7-FnrBNvcBF1QCQTKAJ2CSjzUGEawcxy1xRzblP5aHUh69aOlzx0NwCAdbxN49SByjYJaZq1FUSO3FGdupEysvld3vEHsFTeQkI7/s1600/Dia4.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Still uit een animatiefilm over de Multiprobleemaanpak</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;">Toen in 2005 de Wet op de jeugdzorg intrad was de
verwachting dat de versnippering van de hulp zou worden tegengegaan. Er kwam
een toegang in de vorm van Bureaus jeugdzorg. Men dacht dat er meer kinderen
geholpen zouden kunnen worden voor minder geld en dat gezinnen weer zelf grip
zouden krijgen op het hulpverleningsproces. De Stadsregio Amsterdam wilde niet
langer instellingen subsidiëren op basis van hun capaciteit, maar vroeg zich af
of kinderen zorg kregen die zo licht mogelijk was, kortdurend en dicht bij
huis. Daarnaast wilde zij weten of die zorg resultaat had of de middelen
effectief waren ingezet. Om dat goed te kunnen meten zette Paul Nota, tot 2008
hoofd van het team jeugdzorg, een systeem op van prestatie-indicatoren. Met de
inhoud van de zorg bemoeide hij zich verder niet. Hij zei daarover: “Het gaat
mij erom<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>of het stelsel van
jeugdzorgvoorzieningen ervoor zorgt dat er gebeurt wat er moet gebeuren. Of
kinderen geholpen worden door gesprekstherapie of door trampolinespringen, dat
mogen de zorginstellingen zelf bepalen.”</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<h3 class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">
Multiprobleemgezinnen</span></h3>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Van de instellingen werd wel gevraagd om samen te werken.
Nieuw was de aanpak Multiprobleemgezinnen: gezinnen met een langdurige en
complexe problematiek waarin soms wel twintig hulpverleners actief waren. De regel: een gezin, een hulpverleningsplan was
het uitgangspunt en de hulp werd gecoördineerd vanuit de gemeente. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDnmM0G1mvOwi1zYPgF4kwf5y3y-JIkEU9a23VWyge5nXdJ4G_H5v0XqPXJ2FpCZfSPxgtf5Ik5d8iSdahupGP-rDfP2jvDP_IDYWhLVxF5GU9UWVvcTEQU1FnMKJaHgaSfFgAOaEPnB87/s1600/Dia5.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDnmM0G1mvOwi1zYPgF4kwf5y3y-JIkEU9a23VWyge5nXdJ4G_H5v0XqPXJ2FpCZfSPxgtf5Ik5d8iSdahupGP-rDfP2jvDP_IDYWhLVxF5GU9UWVvcTEQU1FnMKJaHgaSfFgAOaEPnB87/s1600/Dia5.jpg" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Cartoon: Wim Stevenhagen, uit: Jong aan de Amstel</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Het team jeugdzorg<span style="font-family: inherit;"> van de Stadsregio Amsterdam</span></span> had een grote rol in het
stimuleren van deze aanpak, vertelde Christine Pollmann, sinds 2010 hoofd van
het team jeugdzorg: “We leerden van het extra geld dat er was voor de wachtlijsten,
dat dit niet altijd leidt tot duurzame oplossingen. Daarom zijn we na 2010 sterker
gaan sturen op inhoud.” <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Dat was natuurlijk ook te danken aan een wethouder zoals Asscher,
die van het begin af aan <i>Kinderen eerst </i>als motto had. Asscher was een groot voorstander was van
Eigen Kracht conferenties voorafgaand aan<span style="font-family: inherit;"> de hulpverlening</span>. De invoering daarvan en de bezuiniging
die daarmee gepaard ging had grote gevolgen <span style="font-family: inherit;">voor <span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">een aantal </span>instellingen. </span></span>Maar het was wel consequent vanuit de gedachte: het gezin moet zelf
verantwoordelijk zijn voor hun problemen. </span></div>
<h4 class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">
</span></h4>
<h4>
</h4>
<h3 class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">
Jeugdzorg bij de gemeentes</span></h3>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Na 1 januari zal de jeugdzorg ondergebracht worden bij de gemeentes.
Daarmee zullen zij dichter op de problemen van kinderen zitten. Wethouder
Aboutaleb pleitte daar al voor in 2005, toen bleek dat hij niets te zeggen had
over de uithuisplaatsing van zeven kinderen van een stadsnomade die in caravans
voor de poorten van de gekraakte scheepswerf ADM verbleef. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">Nu bestaat de vrees dat gemeentes juist te veel over hun burgers
te zeggen zullen krijgen, juist omdat ze op alle onderdelen van het bestaan iets
over hen te zeggen hebben. Niemand wil terug naar de bevoogding van vroeger<span style="font-family: inherit;"> en we </span>hebben niet meer te maken met notabele burgers die zich zorgen maken over
losgeslagen knapen, maar met goed opgeleide hulpverleners die weten wat wel en
niet werkt. Hoopgevend zijn ook de experimenten waarin de Stadsregio gemeentes
liet experimenteren met hun nieuwe rol als opdrachtgever in het
hulpverleningsproces. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<h3 class="MsoNormal">
<span style="font-family: inherit;">
Tot slot </span></h3>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmdlRV3t1QfhCGmBSBKGLeBQh2PWO0JXuO1NN2sCy3Fcw2FpUTdgGrKaVou1soJ8UH9Wk3Fxh36yS41_RL_Q8SCq55nPpszRJAa7wyn9LzPBEfDNyagPPkt2h7F-9yGlucZZ3HJYOrUt7I/s1600/Dia6.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmdlRV3t1QfhCGmBSBKGLeBQh2PWO0JXuO1NN2sCy3Fcw2FpUTdgGrKaVou1soJ8UH9Wk3Fxh36yS41_RL_Q8SCq55nPpszRJAa7wyn9LzPBEfDNyagPPkt2h7F-9yGlucZZ3HJYOrUt7I/s1600/Dia6.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;">De <a href="http://www.stadsregioamsterdam.nl/beleidsterreinen/jeugdzorg-0/2014/" target="_blank">digitale publicatie</a> die de Stadsregio Amsterdam vandaag
presenteert, is <span style="font-family: inherit;">het </span>verslag van een ingewikkeld proces dat in feite een
voorbode was van veranderingen die per 1 januari 2015 definitief zullen zijn.
Het is geen uitputtend verslag maar de weergave van hoe het jeugdzorgbeleid in
de afgelopen tien jaar is bedacht, beschreven en bijgestuurd. Door de vele
verwijzingen is het bijna een archief op zichzelf. </span></div>
Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-47529762477482183592014-08-27T04:40:00.004-07:002014-09-08T03:39:16.095-07:00Collectie Wereldmuseum hoort bij Rotterdam <b>De collectie van het Wereldmuseum verdwijnt. Van de 100.000
stukken blijft nog maar een klein deel onderdeel uitmaken van de collectie. De huur van het
depot is opgezegd en de stukken staan opgeslagen bij de gemeente. Waarom is dat
erg?</b><br />
<br />
<h3>
Deskundigheid </h3>
<div class="MsoNormal">
Vanaf het moment dat ik dertig jaar geleden in Rotterdam kwam wonen, kwam ik regelmatig in het
Museum voor Volkenkunde. Toen was het een niet al te groot museum waar niet alleen ik, maar ook andere Rotterdammers geregeld een zondagmiddag doorbrachten. We zagen er <i>Dromen van het
Paradijs</i>, over de schoonheid van islamitische kunst en we dwaalden er over de Asmat- en Afrikatentoonstellingen. De Asmatcollectie
is een van de belangrijkste in de wereld en er werd goed en integer voor
gezorgd. Papoea’s kwamen naar Rotterdam en zagen dat hun voorouders, van wie de
schedel verborgen zat in Korwarbeelden, rust hadden gevonden. Je kunt dat onzin
vinden, maar ook bedenken dat het daar misschien wel om gaat: respect hebben
voor een wereldbeeld dat het jouwe niet is. Jan Wolkers zei eens bij een
tentoonstelling: ‘Natuurlijk doet het ertoe dat je slaapt op de schedel van een
voorouder. Dat is bepalend voor de manier waarop je in het leven staat.’ </div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigGHFvOKvjCXTqEKJkWsxo1rCj9qIqWUv0ESLfM0vNiUQXol7w-OtjYEVttCdOGuiOSfSUjQ-92D8g_0oSgPaIxs2KoF4fHcdk7La_lvhlKdem0P1iCdV79blYh0Z40ADoNNEE4twJHBNq/s1600/125+jaar+land+&+volkenkunde:+wereldmuseum+rotterdam+Schermafbeelding+2014-08-18+om+13.21.10.png" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigGHFvOKvjCXTqEKJkWsxo1rCj9qIqWUv0ESLfM0vNiUQXol7w-OtjYEVttCdOGuiOSfSUjQ-92D8g_0oSgPaIxs2KoF4fHcdk7La_lvhlKdem0P1iCdV79blYh0Z40ADoNNEE4twJHBNq/s1600/125+jaar+land+&+volkenkunde:+wereldmuseum+rotterdam+Schermafbeelding+2014-08-18+om+13.21.10.png" height="320" width="279" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Poster uit 2005 -toen het museum 125 jaar bestond -<br />
met verhalen voorwerpen uit de collectie.<br />
Ontwerp: Tangerine Design.</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
Een tijd geleden was ik met een groep studenten in het
museum. Een jongen met een Indonesische achtergrond was geschokt omdat er een
kris in een vitrine hing. Dat hoort niet, een kris moet op de grond staan. In
het museum ontbreekt blijkbaar de deskundigheid ontbreekt om dat op te merken.<br />
<br />
<h3>
Cultuur op waarde schatten</h3>
</div>
<div class="MsoNormal">
De collectie biedt aanknopingspunten die de blik van
Rotterdammers op de wereld kunnen verruimen. In een stad die zoveel
verschillende culturen herbergt, is het belangrijk dat er een plek is waar je
kennis kunt maken met de achtergrond van mensen die anders zijn, denken en
leven. Zo leer je ook je eigen achtergrond relativeren, of juist op waarde te
schatten.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
De collectie van het Wereldmuseum hoort bij Rotterdam. De
eerste stukken zijn meegekomen met handelsgoederen uit Indonesië, Afrika, Brazilië.
Rotterdam verdiende veel geld met die handel, en een klein deel van het ruim
was soms ingericht voor bijzondere voorwerpen uit den vreemde. Zo konden Rotterdammers
er kennis mee maken en er van leren. Een deel kwam mee met de bijzondere dieren
die voor Blijdorp werden aangekocht. Ik sprak eens een man die als klein
jongetje hele middagen in de dierentuin had gespeeld met de bisjpalen en andere
voorwerpen die nu een belangrijke plek in het museum innemen. Later werd hij een
belangrijke kunstverzamelaar. Dat kan geen toeval zijn.<br />
<br />
<h3>
Een wereldhavenmuseum</h3>
</div>
<div class="MsoNormal">
De collectie is voor een deel een negentiende-eeuwse
collectie en wellicht hoeft niet alles bewaard te blijven. Maar laat mensen met
verstand van zaken daar dan een beslissing over nemen. Ik vraag me ook af of de collectie
niet gepresenteerd zou kunnen worden in samenwerking met het Maritiem Museum.
Vroeger hoorden die musea bij elkaar en eigenlijk past dat ook wel:
tentoonstellingen over de haven, waar ook te zien is wat er zoal via die
schepen binnenkwam. Waar alle Rotterdamse kinderen tenminste een keer in hun
schoolcarrière komen en zien dat de wereld veel groter is dan de wijk en de
stad waar zij wonen. En dan niet via de televisie of via internet, maar door het
zien van echte voorwerpen uit een wereld lang geleden en ver weg, die toch iets vertellen over hoe de wereld in elkaar zit. <br /><br />
<i>De kunstenaar Olphaert den Otter is een publieksactie gestart om de collectie van het Wereldmuseum te redden voor de stad Rotterdam. Steun hem! https://www.facebook.com/olphaert.otter </i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-4172319193099538642014-07-24T14:26:00.004-07:002014-07-28T03:24:32.893-07:00Gastblog: Fallen airmen<b>Op de begraafplaats in Markelo, Twente, liggen de vliegtuigbemanningen van drie gecrashte bommenwerpers uit de tweede wereldoorlog begraven. Op 4 mei werden zij uitgebreid herdacht, onder andere door een Lancaster bommenwerper uit Engeland enige keren een <a href="http://www.studiegroepluchtoorlog.nl/lancaster-flypast-op-4-mei-2014/" target="_blank"></a>flypast over de graven te laten maken. De stichting ‘Fallen Airmen Markelo Memorial’ , die de flypast organiseerde, had zes jaar eerder het wrak van een Hercules stermotor uit een Short Sterling bommenwerper geplaatst als <a href="http://www.4en5mei.nl/herinneren/oorlogsmonumenten/monumenten_zoeken/oorlogsmonument/3176" target="_blank">monument</a>, op de plek waar in 1943 en dergelijk toestel was neergekomen. De andere twee bij Markelo neergekomen bommenwerpers waren een AVRO Lancaster en een Handley Page Halifax.</b> <br />
<br />
Jan Beijering is werktuigbouwkundige, was tijdens zijn dienstplicht reserve officier bij de Koninklijke Luchtmacht en werkte daarna o.a. als Senior Consultant bij TNO Industrie te Apeldoorn. Hij zocht uit wat er in 1943 precies is gebeurd en verbaasde zich over de gigantische aantallen vliegtuigen die er tijdens de tweede wereldoorlog zijn geproduceerd.<br />
<br />
<h3>
Grootschalige bombardementen</h3>
Tijdens hun offensieven in 1939 en 1940 voerden de Duitsers terreurbombardementen uit op Warschau en Rotterdam om zo hun tegenstanders tot capitulatie te dwingen. Vanaf september 1940 dreigden ze de slag om Engeland te verliezen. In een poging de bevolking te demoraliseren begonnen ze Britse steden zeer intensief te bombarderen. Tevergeefs, de Nazi’s kregen het luchtruim boven het kanaal niet onder controle en Engeland bleef vrij.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3IF2jPPqwRKaIyQ9859uKLH8iOgf9w-Ny6deoJDJsJuGE-rmtGdPfIHrGbFlNg2Mt0x_4YB1tZm-sNcCMIkONvy3qWhFaVRDpewKftEiT4tdIjNdi8FcoDhOwZTFQTlDRf3JytL7zXHpi/s1600/800px-0701071210.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3IF2jPPqwRKaIyQ9859uKLH8iOgf9w-Ny6deoJDJsJuGE-rmtGdPfIHrGbFlNg2Mt0x_4YB1tZm-sNcCMIkONvy3qWhFaVRDpewKftEiT4tdIjNdi8FcoDhOwZTFQTlDRf3JytL7zXHpi/s1600/800px-0701071210.jpg" height="240" width="320" /></a>De Britten van hun kant gaven Duitsland vanaf september 1939 tegenvuur met zeer gerichte bombardementen. Aanvankelijk werden alleen militaire en industriële doelen gevisiteerd, later ook steden. In de zomer van 1942 vielen de Verenigde Staten, die vanaf december 1941 bij het conflict betrokken waren, vanuit Engeland en later vanuit Noord Afrika en Italië aan. Vanaf 1943 sloegen Groot Brittannië en Amerika de handen ineen en stelden zij een gezamenlijk actieplan op. De Britten zouden ’s nachts de stedelijke gebieden bombarderen, de Amerikanen namen overdag militaire en economische doelwitten onder vuur. Sommige steden, zoals Hamburg, kregen letterlijk een vuurstorm over zich heen en honderdduizenden burgers bleven dood, gewond of dakloos achter. Bij het leggen van bommentapijten waren tot 1000 vliegtuigen betrokken in een enkele missie. De grootste strategische bombardementen waren Keulen (30-31 mei 1942) Hamburg (24 juli-3 augustus 1943) en Dresden (13-14 februari 1945). <br />
Dat grootschalige is, zeker aan de kant van de geallieerden, heel typerend voor de 2e wereldoorlog geworden. Het had, zoals gezegd, de bedoeling steden volkomen plat te gooien en in vuurzeeën te doen veranderen. Zo wilde men de bevolking murw maken en de vijand op die manier op de knieën krijgen. Ontzagwekkend is de gigantische productie van de aantallen vliegtuigen tijdens de tweede wereldoorlog. Men was in staat om in relatief korte tijd duizenden vliegtuigen te produceren.<br />
<br />
<h3>
De vliegtuigmotor in Markelo<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVtL4sL9Tfg9mRLvg-5_HsZWh_jbOJGXxddOrY7v4aEnJLTQx4bd8qOsuneD_GHFzZC6H2GTLhHbzDEExeHe44MaBee6z3a1gfJprfW0m7l9LSmte_3q6MZoUM1A-yHUx5HhuXGh_s37Sc/s1600/IMG_0371.JPG" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a></h3>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMb-goEY1mxrvRm6rBDqSv1ru3z1ppdsGENLon5277H4r-SAk-vLqC_yh28NTAzQ7WSfeCGpMfxcqv2e1kloZRJMF0ev0iQqux_GBuF8cYzxXdduUSqNlckrCIM0BwG83ay7DVSknY4381/s1600/800px-Bristol-hercules_east-fortune.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMb-goEY1mxrvRm6rBDqSv1ru3z1ppdsGENLon5277H4r-SAk-vLqC_yh28NTAzQ7WSfeCGpMfxcqv2e1kloZRJMF0ev0iQqux_GBuF8cYzxXdduUSqNlckrCIM0BwG83ay7DVSknY4381/s1600/800px-Bristol-hercules_east-fortune.jpg" height="240" width="320" /></a>De motor die in Markelo als monument staat opgesteld is vermoedelijk een type 2 van Bristol Hercules uit een Short Stirling MK 1. De Stirlings waren niet al te succesvol in hun operaties omdat ze in het begin al beknot werden op hun spanwijdte, dat zou 112 feet ( ongeveer 34 meter) zijn, maar omdat ze dan niet in de hangars pasten werd het ingekort, daardoor werden ze beperkt in vlieghoogte en vliegafstand. De machine is met zijn zevenkoppige bemanning in 1943 getroffen door de Duitse FLAK (Flugabwehrkanone) en vervolgens door een Messerschmitt jager op grote hoogte in brand geschoten. De opgestelde motor is niet uit één die uit de neergekomen bommenwerper stamt maar is afkomstig van een Short Sterling die in 1941 in Opmeer is neergestort en in 2003 is opgegraven en beschikbaar gesteld door de Aircraft recovery Group uit Heemskerk. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXd2ITtlig5wJAUimX1Gk8cNOe2GgSU_4D86iBWoLXUFbXaMPUypc0pIUa7tHVrdcoUASW_GAvd2uhSc8PRzqb3BjQ3ACfqNZ7FSLXZZgaBCQX9bTxHRZ8QaN23DeIySyNU5qCFiNPjX7G/s1600/IMG_0371.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXd2ITtlig5wJAUimX1Gk8cNOe2GgSU_4D86iBWoLXUFbXaMPUypc0pIUa7tHVrdcoUASW_GAvd2uhSc8PRzqb3BjQ3ACfqNZ7FSLXZZgaBCQX9bTxHRZ8QaN23DeIySyNU5qCFiNPjX7G/s1600/IMG_0371.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Het 'Markelose' toestel was op 23 juni 1943 opgestegen van Newmarket, 100 Km boven Londen in Engeland om met nog 557 geallieerde bommenwerpers de stad Mülheim in het Ruhrgebied in Duitsland te bombarderen. Nog voordat de bomlading kon worden gelost werd het vliegtuig neergehaald. Uit onderzoek blijkt dat in 1943 de verliezen van de Stirling erg hoog waren, elke missie kostte 10-15 procent verliezen. De verliezen van andere bommenwerpers zoals de AVRO Lancaster en de Handley Page Hallifax (beide voorzien van Rolls Royce Merlin 12 cilinder 27 liter V motoren, waarvan er 150 000 zijn gebouwd, vermogen 1400-1500 PK, zeer betrouwbaar, veel uitvoeringsvormen) waren aanzienlijk geringer.<br />
<br />
<h3>
Bemanningen</h3>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqFHDNOh9Xamp4Jk5lS_GL5yvzGHKdpXMVQ4Mm0OCKqcO0V-DwFEnWvtFcliBYaoi35TnOuhcqR2fQH5L1C_mR4q1IvOb9sNATgS1f26O2PPxXOvUwfeEMLGue5jeCvXHVSLCQ9X_VrrS2/s1600/IMG_0374.JPG" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqFHDNOh9Xamp4Jk5lS_GL5yvzGHKdpXMVQ4Mm0OCKqcO0V-DwFEnWvtFcliBYaoi35TnOuhcqR2fQH5L1C_mR4q1IvOb9sNATgS1f26O2PPxXOvUwfeEMLGue5jeCvXHVSLCQ9X_VrrS2/s1600/IMG_0374.JPG" width="320" /></a>Overigens was dat grootschalige bombarderen iets dat volkomen nieuw was. Tot de tweede wereldoorlog bood de luchtvaart voornamelijk luchtsteun bij operaties te land en ter zee. De bemanningen van de bommenwerpers waren veelal jonge jongens tussen de 19 en 22 jaar. Niemand liep in de oorlog meer gevaar dan deze bemanningen. De Verenigde Staten verloren tussen 1942 en 1945 één op de acht jonge mannen die meevlogen, in totaal 26000 man. Veertigduizend raakten die gewond, werden neergeschoten en of krijgsgevangen gemaakt. De Britten verloren 56000 bemanningsleden waarvan de helft in nachtelijke missies. Wie waren deze jongens? In het boek Vliegen, een eeuw luchtvaart van R.G. Grant staat dat de bemanningen aan het begin van de oorlog vaak slecht getraind waren. Afgezien van de piloten bestonden ze vaak uit jonge mannen die bij de luchtmacht waren gegaan om een vak te leren. Ze hadden getekend voor een vliegende functie om het extra salaris. Naarmate de opleidingen beter werden vulde de specialistische kennis van de navigator, marconist, bommenrichter en schutters die van de piloot aan. <br />
<br />
De bemanningen waren vaak hechte teams met onderlinge vriendschapsbanden van een unieke kwaliteit. Het vliegen van een zwaar beladen Lancaster of Halifax was geen geringe klus, ijsafzetting was een bron van zorg en het terecht komen in een onweersbui was een nachtmerrie. Vliegen in formatie met bommenwerpers vergde op zich al grote bekwaamheid er was altijd het gevaar van een botsing in de lucht. Ook was er het gevaar om geraakt te worden door een bom die van een hoger vliegend vliegtuig vielen als ze boven het doel waren.<br />
<br />
<h3>
Grootvaders<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_3w8On31K0_7FjuJ1n4RlMJWezah15IJ3yAwPyp9bqj17kL-W5e12GfneLZhiNcNMC-DJLgI8h-EPPwksBIzeUquICi2mYwdgLZxLnoTtJxGWsehggqBvIEwyi3q6A1xndSopl8m8_Kne/s1600/7693120304223932.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_3w8On31K0_7FjuJ1n4RlMJWezah15IJ3yAwPyp9bqj17kL-W5e12GfneLZhiNcNMC-DJLgI8h-EPPwksBIzeUquICi2mYwdgLZxLnoTtJxGWsehggqBvIEwyi3q6A1xndSopl8m8_Kne/s1600/7693120304223932.jpg" height="220" width="320" /></a></div>
</h3>
De grootschalige bommentapijten met adequate vliegtuigen waren typisch voor de tweede wereldoorlog. Nooit meer zijn op een dergelijke schaal bommenwerpers gemaakt en nooit meer zijn er zoveel jonge mannen uit de lucht gehaald. Verder gaande technologische ontwikkelingen leveren steeds meer nauwkeurig te besturen wapens op. Daardoor heeft de aanvallende partij te maken met minder gesneuvelde militairen en vallen er minder burgerslachtoffers vallen. Bombardementen in Irak worden tegenwoordig vaak uitgevoerd met onbemande drones door jonge soldaten die in Amerika zitten, alsof ze games spelen. De vliegers uit de tweede wereldoorlog hadden hun grootvaders kunnen zijn, als ze niet rond hun twintigste gestorven waren. Zeventien van die jonge mannen liggen begraven in Markelo.<br />
<br />
<a href="http://nl.linkedin.com/pub/jan-beijering/53/73b/860" target="_blank">Jan Beijering </a><br />
<div class="MsoNormal">
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-W2M9eMPknn8%2FU9FyWYVccNI%2FAAAAAAAAALE%2FmjzOYEx84UM%2Fs1600%2FIMG_0374.JPG&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqFHDNOh9Xamp4Jk5lS_GL5yvzGHKdpXMVQ4Mm0OCKqcO0V-DwFEnWvtFcliBYaoi35TnOuhcqR2fQH5L1C_mR4q1IvOb9sNATgS1f26O2PPxXOvUwfeEMLGue5jeCvXHVSLCQ9X_VrrS2/s1600/IMG_0374.JPG" -->Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-60631458489555733342013-11-22T06:26:00.001-08:002013-11-22T07:57:35.553-08:00Alkayida<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/3rq1A8b6JPw" width="459"></iframe><br />
<div class="MsoNormal">
Al een tijdje ben ik gefascineerd door deze hit
van de Ghanese rapper Guru. Nadat ik 'm
een keer op dansles hoorde bleef het in mijn hoofd zitten. En niet alleen in
het mijne: op internet lees ik dat Alkayida - een variant op Asonto, een dansvorm die tot het Ghanese culturele erfgoed hoort- is uitgegroeid tot een dansrage die
van Afrika is overgewaaid naar Amerika. Dat terwijl je toch echt denkt:
Alkayida, dat klinkt wel erg als Al Qaeda. En ja, dat betekent het ook. Hoe zit
dat? </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Volgens de danslerares is het nummer gemaakt door een stel
mafkezen die het leuk vonden om iets met zo’n beladen woord te doen. Provoceren
dus. Een beetje spotten met de westerse angst voor islamitisch fundamentalisme,
zegt een blogger die wordt aangehaald in een <a href="http://www.mtviggy.com/articles/ghanas-new-viral-dance-craze-is-alkayida-yep-meaning-al-qaeda/" target="_blank">MTV-blog</a>. Anderen zoeken er minder achter, volgens hen is er<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>geen politieke boodschap en klinkt <i style="mso-bidi-font-style: normal;">alkayida</i> in het Ghanees als ‘Ik ben
moe’.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Toch moet de bron iets te maken hebben
met islam, want in veel youtube-filmpjes dansen mensen in Arabische kleding
de Alkayida. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Ondertussen is het nummer van Guru heel aanstekelijk en heeft het bijbehorende filmpje een vrolijkheid die
onweerstaanbaar is. Ideaal voor een dansles op vrijdagochtend middenin Rotterdam.<br />
<br />
Guru- Alkayida (Boys Abr3) [Official Video]Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-14083188026942840692013-10-09T01:57:00.003-07:002013-10-09T02:11:42.466-07:00Beroemd maar berooid gestorven <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>NL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>JA</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="276">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:Cambria;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="MsoNormal">
Hans Goedkoop, presentator van het televisieprogramma Andere
Tijden, promoveerde in 1996 cum laude op de biografie <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Geluk</i>. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Het leven van Herman
Heijermans. </i>Het biografisch leesgenootschap bespreekt deze biografie op 2
januari 2014.<o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD4m1JU6CBk5KyoncADbx4y44Ph-q6i4hS0yeFUa5E-eN5gmPQic-J_njLEkpdlwALQp0mfF1P0oLefnH1GKfW_0aAHtIpBufh_AYjlTaq6JoAg6LAI3DhwcV0awqgcbm9aTmpfVMkidMv/s1600/Unknown.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD4m1JU6CBk5KyoncADbx4y44Ph-q6i4hS0yeFUa5E-eN5gmPQic-J_njLEkpdlwALQp0mfF1P0oLefnH1GKfW_0aAHtIpBufh_AYjlTaq6JoAg6LAI3DhwcV0awqgcbm9aTmpfVMkidMv/s320/Unknown.jpeg" width="204" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Heijermans overleed in 1924 als een beroemd maar berooid schrijver.
Voor zijn fans belichaamde hij de droom van het socialisme. Zijn bekendste werk
is het toneelstuk Op Hoop van Zegen, dat wereldwijd werd gespeeld. Willy las het boek en werd erdoor geraakt.<br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>NL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>JA</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="276">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:Cambria;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="MsoNormal">
“Heijermans leidde een interessant leven en Goedkoop beschrijft
dat als een mooi drama. Hij was een geniaal schrijver, sociaal bewogen, wilde
van alles maar kreeg dat nooit goed voor elkaar. Zo huurde hij ooit een groep
spelers omdat hij er van overtuigd was dat hij een opdracht zou krijgen van de
Stadsschouwburg. Dat gebeurde niet en Heijermans ging vervolgens bijna failliet
aan dat eigen gezelschap.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Uiteindelijk kreeg hij wel erkenning voor zijn
schrijverschap, maar hij is er nooit rijk van geworden. Hij was actief voor de
SDAP maar is nooit geholpen door de partij. Pas na zijn dood heeft de SDAP zijn
weduwe financieel ondersteund. Ik zou niet goed weten met wie je Heijermans zou
kunnen vergelijken. Brecht misschien, die ook sociaal bewogen was. Of Steinbeck
met zijn romans over gewone mensen. Regisseur Johan Simons is geen schrijver,
maar maakte wel stukken over bijvoorbeeld Brabantse varkensboeren.”<o:p></o:p></div>
<!--EndFragment--><br />
Willy Hilverda schreef <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Schrijven
voor theater, 13 methodes</i>, dat verschenen is bij Atlas-Contact. Op
<a href="http://www.geschiedenis24.nl/speler.program.7063340.html" target="_blank">Geschiedenis24</a> is een verslag te zien van de begrafenis van Herman Heijermans,
met commentaar van Hans Goedkoop.</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Het <a href="http://rotterdamsleesgenootschap.wordpress.com/buttons-banners/" target="_blank">Biografisch Leesgenootschap</a> bespreekt het boek over Heijermans op donderdagavond 2 januari 2014 in de <a href="http://www.rotterdamsesalon.nl/" target="_blank">Rotterdamse Salon</a>. </div>
<!--EndFragment-->Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-90085473465801887802013-08-28T07:17:00.000-07:002013-08-28T07:30:05.494-07:00Slapen op een strozak<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3lm_VmzruQ_gkjEv31KAmOl-1UiRoV-jXkdpKUicW9PEJ7azaVAMb2eF_2ySzAma0nBAoYcuuxVN1dG4yvq7x_PBjhJYaBzoORLKvwqzH5MgN12eNjf3N0VXlXz0cT_qtmg49qWk9meL2/s1600/camping+sao+jacinto.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="149" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3lm_VmzruQ_gkjEv31KAmOl-1UiRoV-jXkdpKUicW9PEJ7azaVAMb2eF_2ySzAma0nBAoYcuuxVN1dG4yvq7x_PBjhJYaBzoORLKvwqzH5MgN12eNjf3N0VXlXz0cT_qtmg49qWk9meL2/s200/camping+sao+jacinto.JPG" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
Tijdens onze vakantie deze zomer in Portugal kwamen we
terecht op de camping van São Jacinto, op het schiereiland dat voor de kust van
Aveiro ligt. Het meest opvallend van deze eenvoudige camping waren zes
pastelkleurige huisjes die meteen associaties opriepen met de jaren vijftig en
zestig. De beheerder van de camping vertelde ons dat de camping zestig jaar oud
is en de huisjes vijftig jaar.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Oudste camping</b></div>
<div class="MsoNormal">
Omdat mijn grootouders niet kampeerden en mijn ouders pas na
de oorlog oud genoeg waren om er zelfstandig op uit te trekken, heb ik altijd
gedacht dat recreatief kamperen pas ontstond aan het eind van de jaren veertig,
maar deze vorm van vakantie vieren is al bijna een eeuw oud. In Bakkum gaf de Duitse prinses
Von Wied in 1914 toestemming aan een aantal mensen om hun tent op te slaan op
haar landgoed.<span style="background: white;"> In 1920 verleenden de Provinciale
Staten van Noord-Holland, die het domein inmiddels beheerden, een vergunning aan
elf dames en negen heren om enige tijd op het landgoed te kamperen. Camping Bakkum
claimt de oudste camping van ons land te zijn. Op <a href="http://www.kennemerduincampings.nl/nl/bakkum/geschiedenis/" target="_blank">deze website</a> staan verhalen
over geschiedenis van de camping. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Rotterdam aan zee</b></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVGmWmbkjAM3Xk1CjLGY3uAJgO61kJpFWbqv72lvv9slysvOQZ1f4g7gTeKWEn1kkGQWt_8szt54uXAPr6BbJbIpMgXBnxe36WJ4wFL8rxYj-uj_1IM1EWhqVZ5G38Eq3TbhVgBazTy0vp/s1600/De_houten_kampeerstad_van_Rotterdam_aan_zee.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVGmWmbkjAM3Xk1CjLGY3uAJgO61kJpFWbqv72lvv9slysvOQZ1f4g7gTeKWEn1kkGQWt_8szt54uXAPr6BbJbIpMgXBnxe36WJ4wFL8rxYj-uj_1IM1EWhqVZ5G38Eq3TbhVgBazTy0vp/s1600/De_houten_kampeerstad_van_Rotterdam_aan_zee.jpg" /></a>Een heel mooi inkijkje in de vroege jaren van het kamperen
geeft het onlangs uitgekomen boek ‘De houten kampeerstad van Rotterdam aan
zee’, waarin Mario Bruijns de geschiedenis van de camping van Hoek van Holland
beschrijft. Deze begint in april 1921 als de gemeente Rotterdam de exploitatie
van het strand van Hoek van Holland op zich neemt. Mensen mogen een tentje
opzetten in het duingebied bij het Stille strand, mits ze een vergunning
aanvragen bij de politie. De kampeerders krijgen een plaatsje toegewezen door
een agent. Een deel van het terrein - van een camping wordt nog niet gesproken -
ligt op het weiland van boer Tukker, zodat er regelmatig een grazende koe ronddwaalt
tussen de tenten. Het terrein wordt daarom afgezet met prikkeldraad. Twee keer
per week komt een agent langs met water dat de kampeerders tegen betaling af
kunnen nemen.</div>
<div class="MsoNormal">
In 1924 gaat het goed met de economie en trekken steeds meer
Rotterdammers naar Hoek van Holland. Het terrein wordt steeds meer een echt
kampeerterrein met waterkranen, toiletten èn een politiepost. In augustus 1925
staan er al 350 tenten. De meeste kampeerders naaien hun tenten zelf van
watervast linnen. Ze slapen op strozakken of op los stro met een deken erover.</div>
<div class="MsoNormal">
Al snel verschijnen de eerste houten huisjes en tegenwoordig
is de camping inderdaad een houten stad aan zee. In <a href="http://youtu.be/h8zSJ194CP0" target="_blank">dit item van RTV-Rijnmond</a> wordt de oudste bewoonster van Rotterdam aan zee geinterviewd.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
‘De houten kampeerstad van Rotterdam aan zee’ staat vol
prachtige kampeerfoto’s, is een uitgave van uitgeverij Ad. Donker en kost € 19,50.</div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-33073656125911440522013-08-15T04:03:00.004-07:002013-10-09T02:08:44.294-07:00Verhalen halen Daar zit ik dan. In de etalage van de winkel van <i>Dare to Care</i> aan de Herenplaats, middenin Rotterdam op een doordeweekse dag. Buiten lopen mensen langs die op weg zijn naar de markt. Binnen is het rustig. <br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHf9Y2-v7X_pUKLoHccsYwflsH_MsZLvpxNormNtkK4IoKPRf5Hri4DO19O7Ld7spqWwMxg6HuRZXmOqh0tChSthvKi6QdjrElV8cDxBa_pzbXvg8KD3GGXUoVl1D2oQ8b1WDgO9oAwl8H/s1600/P1030704.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHf9Y2-v7X_pUKLoHccsYwflsH_MsZLvpxNormNtkK4IoKPRf5Hri4DO19O7Ld7spqWwMxg6HuRZXmOqh0tChSthvKi6QdjrElV8cDxBa_pzbXvg8KD3GGXUoVl1D2oQ8b1WDgO9oAwl8H/s320/P1030704.JPG" width="320" /></a><i>Dare to Care</i> is een initiatief van Manja Ellenbroek, die vernieuwende projecten en concepten in de zorg wil stimuleren en ondersteunen. In haar winkel staan bijvoorbeeld een mooi ontworpen rolstoel en een wandelstok die vanzelf blijft staan. Er ligt ook koffer van <i>Facebook at Age</i> (een concept van Mona van Zuilekom). Het idee is dat ouderen een koffer vullen met dierbare herinneringen, zoals jongeren dat doen met hun facebookpagina. <br />
Manja heeft gevraagd of Rotterdam Vertelt een workshop wil geven in het kader van de summerschool die ze organiseert. We vragen mensen naar een persoonlijk verhaal uit de Rotterdamse geschiedenis dat onbekend is maar dat volgens hen wel de moeite waard is om vast te leggen. Helaas loopt het geen storm. Wel komen er een paar bewoners van de beschermde woonvorm Pameijer op bezoek. En zij vertellen een paar mooie verhalen.<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;">Kralingen</span><br />
Karel is in de jaren zestig opgegroeid aan de Kortekade. Zijn moeder werkte in een hoedenatelier in het chique deel van Kralingen, de Avenue of de Voorschoterlaan. In die tijd droegen dames daar nog hoeden. De Kortekade was een gewone arbeidersstraat, waar de melkboer en de kolenboer aan huis kwamen en de huur en het ziekenfonds aan de deur werd opgehaald. Toch was het wennen toen hij later naar Crooswijk verhuisde. Kinderen vloekten daar. In Kralingen riepen moeders: ‘Gertjan, eten! ’ als hun zoon thuis moest komen. In Crooswijk schreeuwden ze over straat: ‘Vreten, als je nou niet binnenkomt!’<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;">Natuur in de stad</span><br />
Wil heeft een rotjeugd gehad in Bospolder. Toch vertelt ze met plezier over het bloemenjasje dat ze droeg als ze uitging met haar zus. Het zat vol met speldjes van bands zoals Led Zeppelin en Status Quo, waar ze in de jaren zeventig fan van was. Hoewel ze opgroeide in de stad, bewaart ze haar beste herinneringen aan spelen in de natuur. Lieveheersbeestjes zoeken in de tuin van de Eloutschool aan de ’s Gravendijkwal. Die deed ze in een potje en liet ze later vrij. Kikkers en kikkervisjes vangen bij de Overschiese Kleiweg. Daar ging ze ook wel kijken naar het hondenrennen op ’t Zwarte Pad. Of ze fietste de stad uit, naar Delft: ‘De stad was altijd te druk. Dat vond ik als kind al.’<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;">Moord in Zuidwijk</span><br />
Aad kan maar aan een verhaal denken als ik hem ernaar vraag: de <a href="http://www.peterrdevries.nl/nieuws/moordhistorie-tegen-wil-en-dank/">moord op het Brekelsveld</a>. In 1963 was hij acht jaar en woonde hij in Zuidwijk, waar iedereen elkaar kende. Op een dag moest hij een doosje Willem II gaan halen bij de sigarenwinkel. Daar was een vreemde man in de winkel, die zei: ‘Zo, ben je boodschappen aan het doen?’ De nacht erop werd de eigenaresse van de winkel vermoord, met een van haar zoontjes. Hij vertelde thuis wel over de vreemdeling, maar daar zeiden ze: laat gaan. Als kind doe je dat dan. Maar ondertussen vraagt hij zich nog steeds af of het niet beter was geweest als hij met commissaris Blauw was gaan praten. De moord is nooit opgelost.<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;">Vraag en aanbod</span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWkYBSocVkaIc8zEoQ7pDnqZWWbqXrUbxRxe4_Zpd9MMTkmr5eCtGbhC3FIoPmQecC1A-UvGNQiQMZQmLZyDDxFmRcZTMYt7VNgBfv709IM3CrDDO1FGc4m5CH9q5BHT2fnem5iSOAbfP_/s1600/SRV+.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWkYBSocVkaIc8zEoQ7pDnqZWWbqXrUbxRxe4_Zpd9MMTkmr5eCtGbhC3FIoPmQecC1A-UvGNQiQMZQmLZyDDxFmRcZTMYt7VNgBfv709IM3CrDDO1FGc4m5CH9q5BHT2fnem5iSOAbfP_/s320/SRV+.jpg" width="320" /></a>Even later komt de Rotterdamse evangelist Maasbach ter sprake, die een tijdlang veel invloed had. Wil herinnert zich zijn advertenties in de krant en heeft wel eens een bijeenkomst bezocht. Aad is ooit bekeerd via een een jeugdevangelisatiegroep. Later in zijn leven maakte hij zoveel tegenslag mee dat hij het geloof heeft opgegeven.<br />
Zo levert een middagje bij <i>Dare to Care</i> toch een aantal mooie onderwerpen op. Wel is het de vraag hoe al die verhalen kunnen worden vastgelegd. Is het niet een idee om de website van <a href="http://www.rotterdamvertelt.nl/">Rotterdam Vertelt</a> ook een soort markplaats te laten zijn waar vraag (ik wil een interview maken, ik zoek een verhaal over een bepaald onderwerp) en aanbod (ik heb een persoonlijk verhaal over de Rotterdamse geschiedenis) bij elkaar kunnen komen? Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-89338595718019723952013-04-14T08:55:00.000-07:002013-05-01T06:14:58.172-07:00Excelsior, vakantiehuis voor arbeidersIn mijn jeugd woonde ik op Ameland. Een aantal gebouwen leek onlosmakelijk verbonden met het eiland: de vuurtoren, de losstaande kerktoren in Nes en vakantiehuis Excelsior. Excelsior lag in de duinen ten zuiden van camping Duinoord. Het was een laag en langgerekt houten gebouw met kleine raampjes en een rieten dak dat harmonieerde met de omringende duinen. <br />
Excelsior hoorde niet alleen bij ons eilander leven in de jaren zeventig en tachtig, al veel eerder hoorde het bij het leven van mijn socialistische grootouders die woonden in de buurt van Leeuwarden. <br />
<br />
<b>Niet om het gewin, maar voor het gezin</b><br />
De geschiedenis van Excelsior dateert van 1898. Dan begint een groep SDAP-ers uit Leeuwarden onder de naam Coöperatieve Productie en Verbruikersvereniging Excelsior een bakkerij aan het Vliet. De bakkerij levert brood aan aangesloten winkels in de stad. Het wordt een succes. De klanten kunnen bonnetjes sparen waarmee ze recht op dividend hebben.<br />
‘Niet om het gewin, maar voor het gezin’ is de slagzin van de coöperatie. Excelsior is Latijn voor ‘steeds hoger’.<br />
Al snel breidt Excelsior haar assortiment uit met onder meer groenten, fruit, zuivel, brandstof, kleding en schoenen. Op het hoogtepunt van haar bestaan bevoorraadt de coöperatie zeventig winkels. <br />
De coöperatie belandt in de jaren zestig in een neergaande lijn, de besluitvorming is te traag en de winkels kunnen niet concurreren met de supermarkten. In 1973 stopt de coöperatie en worden de winkels verkocht aan supermarktketen Edah.<br />
<br />
<b>Vakantiehuis</b><br />
De coöperatie laat in 1926 een eigen vakantiehuis bouwen op Ameland, Excelsior. Hier kunnen de kinderen van leden van de coöperatie hun vakantie doorbrengen. Het is zo’n succes dat het drie jaar later uitgebreid kan worden met een hotel/pensiongedeelte dat is bestemd voor arbeidersgezinnen en vrouwengroepen. <br />
De ouders van mijn moeder waren lid van de SDAP. In hun fotoalbum vind ik kiekjes van uitstapjes naar Ameland en dit groepsportret. Het is onmiskenbaar een vrouwengroep, maar het opschrift van het bord dat een paar vrouwen op de eerste rij vasthouden, kan ik niet lezen. <br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbpmBe5xJAFrImwX2gFitBA-mjbzUN3b4cZFs_zdhPwPf91CeOlmukjtyAprp3TKvBmN9NpMMQMFkSlzlGP6WvfUA_L8QlmAXq-j0t-xO2f6-PyAX9rodp2SM9a20aQDVPSlraVaJXz3cx/s1600/Excelsior+Ameland.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbpmBe5xJAFrImwX2gFitBA-mjbzUN3b4cZFs_zdhPwPf91CeOlmukjtyAprp3TKvBmN9NpMMQMFkSlzlGP6WvfUA_L8QlmAXq-j0t-xO2f6-PyAX9rodp2SM9a20aQDVPSlraVaJXz3cx/s320/Excelsior+Ameland.jpg" /></a><br />
In 1978 gaat de coöperatie failliet en wordt vakantiehuis Excelsior verkocht. In 1992 wordt het afgebroken. <br />
<br />
<b>Waar is Excelsior gebleven?</b><br />
Met Pasen ben ik een paar dagen op Ameland. Ons huisje staat niet ver van de plek waar ooit Excelsior stond en ik neem een kijkje. Herinnert er hier nog iets aan dit stukje sociale geschiedenis? Vanaf camping Duinoord wandel ik in zuidelijke richting en stuit op appartementencomplex Ostrea, een blokkendoos die net zo goed aan de Costa del Sol had kunnen staan. Het enige wat over is van het socialistische vakantiehuis is het weggetje van rode klinkers dat het vakantiehuis ooit verbond met de Strandweg: de Excelsiorstraat.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitJfojGHmhGYpomEh_R_Tthe65MC3KVyxGdwf7R4x8-mKoi-nSZbE8Iiw-df0eNByt6O2U8t3urvU-5xhwwkVIKREZN00TlHGqx19Xm8r_zbXmyh7UQ_cdDgBzGO_yKJ-vQBZuhJ0Ufcbe/s1600/De+Excelsiorstraat.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitJfojGHmhGYpomEh_R_Tthe65MC3KVyxGdwf7R4x8-mKoi-nSZbE8Iiw-df0eNByt6O2U8t3urvU-5xhwwkVIKREZN00TlHGqx19Xm8r_zbXmyh7UQ_cdDgBzGO_yKJ-vQBZuhJ0Ufcbe/s320/De+Excelsiorstraat.jpg" /></a><br />
Als ik mijn zus vertel hoe jammer ik het vind dat alles is verdwenen, zegt ze: “Het woonhuis van Excelsior bestaat nog, het staat in de polder.” Op tweede paasdag rijden we ter hoogte van de Ballumerbocht de polder in. En daar staat inderdaad een huis dat sprekend lijkt op het oude Excelsior. <br />
Later vind ik op internet dat het huis in 1993 is gekocht door de Ballumer Piet Nobel. Hij heeft het destijds over het strand laten vervoeren van Nes naar de parkeerplaats bij de strandovergang van Ballum, waar het een tijdje heeft gestaan in afwachting van de juiste vergunningen. Het is nu een vakantiehuis voor acht personen, een houten huis met witte kozijnen. Het dak is niet bedekt met riet, maar met gewone dakpannen.<br />
Op <a href="http://youtu.be/-SsNutlH_mw">Youtube</a> staat een filmpje van het vervoer van het huis van het strand naar de polder.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_Dn_b71nc04HcmpawrZKyzy8mlueiG2xrk4W9gRNCu3E8ecCvX5mPsH2P7cTlNh-w96mj9qg8g-K3OiggvG4YupaxsudfX-Ym0WlL5H_H8dA3tefrCI-bUFjyNI_Qy7iifuZcfFV-VDve/s1600/Excelsior+in+de+polder.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_Dn_b71nc04HcmpawrZKyzy8mlueiG2xrk4W9gRNCu3E8ecCvX5mPsH2P7cTlNh-w96mj9qg8g-K3OiggvG4YupaxsudfX-Ym0WlL5H_H8dA3tefrCI-bUFjyNI_Qy7iifuZcfFV-VDve/s320/Excelsior+in+de+polder.jpg" /></a>Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-5744120359778827742013-03-17T03:31:00.001-07:002013-03-18T04:11:33.458-07:00De verhalen van een landschap<i>Tim Robinson bracht West-Ierland in kaart</i><br />
<br />
Ieder landschap is verbonden met de geschiedenis van zijn bewoners. De mensen gaven namen aan de nederzettingen die ze vormden, aan de paden die hun dorpen met andere dorpen verbond, aan de rivieren en de meren, aan de plek waar hun vee graasde, aan de heuvel waar ze de galg oprichtten. Het landschap is nauw verbonden met al deze verhalen. Een schrijver en cartograaf die het op zich heeft genomen alle verhalen over het landschap uit zijn omgeving minutieus te verzamelen is de Engelse schrijver Tim Robinson (1935) die in 1972 van Londen verhuisde naar een van de Aran Eilanden aan de Ierse westkust.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic8t2yj0ewWFpDPiD4Yg_O8w8S27SRf3FM3I0kYC0-Cjsx07GHEQDVRmorlAk7jet7RKhvLyTzIF9a2DoXUhsa7f07IF0A34zsH_GKBXjdFSo1GMkLZvseEqEn5xKEd8U3lTXJONrNiF02/s1600/Huis+Tim+Robinson.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic8t2yj0ewWFpDPiD4Yg_O8w8S27SRf3FM3I0kYC0-Cjsx07GHEQDVRmorlAk7jet7RKhvLyTzIF9a2DoXUhsa7f07IF0A34zsH_GKBXjdFSo1GMkLZvseEqEn5xKEd8U3lTXJONrNiF02/s320/Huis+Tim+Robinson.jpg" /></a><br />
<b>Roundstone</b><br />
In de eerste week van maart verbleef ik een week met een groep schrijfcursisten in <a href="http://www.letterdyfehouse.nl">Letterdyfe House</a> in het Ierse dorpje Roundstone, in het district Connemara. Organisator van de schrijfreis en mede-schrijfdocent Henk Weltevreden had een ontmoeting gearrangeerd met Tim Robinson die sinds 1984 met zijn vrouw Mairead in een geel huis in Roundstone woont, direct aan de baai. Robinson vertelde ons over zijn werk en maakte met ons een wandeling over het eiland Inishnee in Roundstone Bay.<br />
<br />
<b>Aran-eilanden</b><br />
Tim Robinson (1935) studeerde wiskunde in Cambridge en doceerde dit vak in Istanbul, Wenen en Londen. Toen hij in 1972 verhuisde naar de Aran-eilanden dacht hij hier de rust te vinden om een roman te schrijven. Maar in plaats van rustig aan een bureau te gaan zitten schrijven, maakte hij iedere dag lange wandelingen over het eiland. Na een paar weken vroeg de eigenaresse van het plaatselijke postkantoor hem of hij niet een kaart van het eiland kon maken. En met die vraag vond Tim Robinson zijn bestemming. Hij bracht de Aran-eilanden minutieus in kaart en ging op zoek naar de herkomst van de namen van iedere plek. De verhalen kregen een plaats in het boek ‘Stones of Aran’ dat uit twee delen bestaat: ‘Pilgrimage’(1986) en ‘Labyrinth’ (1995). Het is het Nederlands vertaald als ‘De Aran-eilanden’. <br />
Nadat hij de Aran Islands in kaart had gebracht, verhuisde Tim Robinson naar Roundstone en ging op dezelfde manier aan de slag met Connemara en The Burren. Over Connemara schreef hij drie boeken, waarvan het eerste in het Nederlands is vertaald door Gerrit-Jan Zwier als ‘Connemara. Luisterend naar de wind’.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsbNVmjD8se12w1kzbMV4YDMJgNNcF45HUkJMEFCVLnpOHfwHYH20C1NUTT_YUYM4bKU76vEQx9GWYttGlH7JgZpYZiodvmmxO5SmTCcWMW0dwyHK5rEzZrVe8RmAnTPT-2jzjW-h_YggH/s1600/Tim+Robinson.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsbNVmjD8se12w1kzbMV4YDMJgNNcF45HUkJMEFCVLnpOHfwHYH20C1NUTT_YUYM4bKU76vEQx9GWYttGlH7JgZpYZiodvmmxO5SmTCcWMW0dwyHK5rEzZrVe8RmAnTPT-2jzjW-h_YggH/s320/Tim+Robinson.jpg" /></a><br />
<br />
<b>Mistflarden</b><br />
In ‘Connemara. Luisterend naar de wind’ neemt Robinson ons mee op zijn wandelingen rondom Roundstone. Hij vertelt over de melkwei die vroeger hoog op de heuvel lag, waar het vee ’s zomers naartoe werd gebracht en waar ’s avonds werd gedanst. Hij vertelt over de plekken waar jongens en meisjes elkaar stiekem ontmoeten, hij vertelt over de graven uit de hongertijd. De informatie heeft hij verzameld door alle ouderen in de omgeving te bevragen naar de verhalen en liederen die zij weer van hun ouders hebben gehoord. Zelf schrijft hij: ‘De overleveringen over het veen die ik van mensen in Roundstone hoor, […] bestaan uit verhalen die als mistflarden over Roundstone Bog heen drijven, die zich nu eens vermengen en daardoor niet duidelijk te zien zijn, zich dan weer een poosje oplossen in de ijle lucht en dan als uit het niets weer zichtbaar worden.’<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC0HyvD136en3KYX62Iowa6Z9MiMgLFoXEzMRqFX-lzwZHZc2nfl4jXI1Akj-LA8yEkM4yfxCFLM6Qpp2fz9zq6Yc9N1UjcCFGMbcav3uiAYTZesFEXO02pGYqnc7PEtA9fDwxyuzZD1Qr/s1600/wandelen+over+Inishnee.jpg" imageanchor="1" ><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC0HyvD136en3KYX62Iowa6Z9MiMgLFoXEzMRqFX-lzwZHZc2nfl4jXI1Akj-LA8yEkM4yfxCFLM6Qpp2fz9zq6Yc9N1UjcCFGMbcav3uiAYTZesFEXO02pGYqnc7PEtA9fDwxyuzZD1Qr/s320/wandelen+over+Inishnee.jpg" /></a><br />
<b>Meelopen</b><br />
‘Connemara. Luisterend naar de wind’ is niet een boek dat je in één ruk uitleest. Het liefst zou je met Robinson meelopen over de oude paden rondom Roundstone en met hem meekijken en luisteren naar de verhalen. In de poëtische documentaire ‘Tim Robinson: Connemara’ die filmmaker Pat Collins met en over Robinson maakte, doen we dat en verwonderen we ons samen met hem over de sprookjesachtige schoonheid van West-Ierland.<br />
<br />
Je zou willen dat iedere regio zijn eigen Tim Robinson heeft die geduldig het landschap verkent en alle verhalen die hier ooit zijn verteld verzamelt en ze vervolgens zorgvuldig opschrijft. Omdat, zoals Cees Nooteboom schrijft op de achterkant van het boek, ‘hij daardoor de vergankelijkheid van tenminste één plek op aarde heeft opgeheven.’<br />
<br />
Informatie: <a href="http://www.foldinglandscapes.com">Folding Landscapes</a><br />
<br />
Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-49192356398340748602012-12-17T05:43:00.000-08:002012-12-17T10:31:32.149-08:00‘Atlas Kralingen’ – wegdromen bij historische kaarten<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxGQIOuC8uDc12GKrysn4Ouxkn7WKnyH7R5EqcvZhjJ2re4RYmKogKAPFmnwL6mINFFrICoNe7eS1JX4gFpVo2vCaMzD5jv8RFc25V3zDVSbbO6iyCj_9d-KCq3_Po-s9uyQe0oYYy4heb/s1600/Atlas+Kralingen-omslagbeeld-itempagina.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="162" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxGQIOuC8uDc12GKrysn4Ouxkn7WKnyH7R5EqcvZhjJ2re4RYmKogKAPFmnwL6mINFFrICoNe7eS1JX4gFpVo2vCaMzD5jv8RFc25V3zDVSbbO6iyCj_9d-KCq3_Po-s9uyQe0oYYy4heb/s200/Atlas+Kralingen-omslagbeeld-itempagina.jpg" /></a></div>Mijn zoon van zestien legt zijn geschiedenisboek voor me neer. ‘Kijk eens naar deze kaart’, zegt hij. Samen bestuderen we de wereldkaart van Johannes de Armsheim uit 1482. Europa is herkenbaar, evenals het Midden-Oosten. Van Afrika is alleen het noordelijke deel in kaart gebracht en Amerika en Australië bestaan nog niet. Op papier zag de wereld er toen heel anders uit dan nu.<br />
<br />
<b>De Oude Dijk</b><br />
Oude kaarten zijn fascinerend, ik kan er niet genoeg van krijgen. En oude kaarten van mijn eigen woonomgeving zijn helemaal het summum. Daarom ben ik erg blij met ‘Atlas Kralingen, 2,5 km geschiedenis’, van de hand van de Kralinger schrijver/zanger Arie van de Krogt. Het boek is lekker groot - ongeveer hetzelfde formaat als mijn Kleine Bosatlas uit 1969 - zodat de kaarten die Van der Krogt heeft verzameld goed tot hun recht komen. Aan de hand van historische kaarten volgt Van der Krogt het veranderingsproces van Kralingen, de wijk aan de oostkant van Rotterdam waar ik nu vier jaar woon.<br />
Op de kaart uit 1100 zien we de Oude Dijk al. Vanaf deze dijk, die nog steeds de belangrijkste doorgaande weg is van Kralingen, werd het moeras tussen de Maas en de Rotte ontgonnen. In de achttiende eeuw moet het dorp verhuizen. Het land rondom is afgegraven voor turf en de plassen maken het dorp onbereikbaar en zorgen voor een voortdurende dreiging. Kralingen schuift dichter naar Rotterdam toe en begint opnieuw op de plek waar nu de Hoflaankerk staat. Het oude kerkhof van het dorp blijft waar het is en ligt tegenwoordig midden in de nieuwbouwwijk Prinsenland.<br />
In 1895 verliest de gemeente Kralingen haar zelfstandigheid en wordt geannexeerd door Rotterdam. <br />
<br />
<b>Witte plekken</b><br />
Van der Krogt heeft de geschiedenis van Kralingen verdeeld in zeven periodes. Van iedere periode is een kaart van het begin en een van het einde opgenomen. Ons huis is gebouwd in 1913. Op de kaart uit 1895 waarmee het vijfde hoofdstuk begint, bestaat onze straat, de Vredehofweg, dus nog niet. De Korte Kade, hier om de hoek, heeft wel een lange geschiedenis, de straat staat al op een kaart uit 1611. <br />
De Vredehofweg staat wel op de kaart uit 1941 waarmee het zesde hoofdstuk begint. Schuin tegenover ons huis, waar nu een school en een gymlokaal staan, is dan nog een gemeentekwekerij. Maar het meest opvallend op deze kaart zijn de grote witte plekken. De eerste bommen van 14 mei 1940 vielen op Kralingen en verwoestten bijna een kwart van de wijk. Straten verdwenen en kwamen niet meer terug. Wie nu op de Gerdesiaweg staat en zich met een kaart van voor 1940 probeert te oriënteren, zal geen aanknopingspunten vinden.<br />
<br />
<b>Nog aantrekkelijker</b><br />
Naast prachtige historische kaarten bevat het boek vele prenten, schilderijen en foto’s en wordt ieder hoofdstuk verluchtigd met een gedicht of lied uit de betreffende periode. Het laatste hoofdstuk sluit af met het lied ‘Vlinderbuurt’ van Van der Krogt zelf. In het slothoofdstuk ‘Kom op Kralingen!’ fantaseert Van der Krogt erover hoe Kralingen nog aantrekkelijker kan worden. Hij laat zich hierbij inspireren door de geschiedenis van het gebied en door andere steden. Waarom geen molengang van acht molens langs de Gordelweg? Waarom geen Hollands landschap à la Reeuwijk bij de Gerdesiaweg? En waarom geen wandelpromenade langs de Maas, met heerlijke terrasjes zoals in Berlijn of Buenos Aires?<br />
<br />
‘Atlas Kralingen’ is een boek om vaak door te bladeren, om steeds weer nieuwe dingen te ontdekken op de kaarten en om bij weg te dromen en te fantaseren over het Kralingen van vroeger en het Kralingen van de toekomst.<br />
Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-36423236118180881862012-11-09T06:08:00.001-08:002012-11-09T06:47:58.986-08:00Jan DrentheVorige maand maakte ik samen met Albert Haar een interview met Jan Drenthe van het Tractor en Werktuigenmuseum in Valthermond. Het museum komt voort uit het bedrijf dat Jan Drenthe hier tot 1980 runde, samen met zijn vrouw Jo. De verhalen van Jan Drenthe zijn nu op film opgenomen. Binnenkort zal in het museum te zien zijn hoe de collectie tot stand is gekomen en waarom het zo’n mooie illustratie is van de naoorlogse ontwikkelingen in de landbouw. Tijdens het Drents Museumcongres op 19 november in Roden wordt de website www.museaindrenthe.nl gelanceerd, met daarop ook het museum van Jan Drenthe. <br />
<b><br />
Smederij </b><br />
Jan Drenthe werd in 1926 geboren in Ter Apel. Twee jaar later verhuisde hij naar Valthermond, waar zijn vader een kleine smederij begon. In 1939 werd Jan van school gehaald omdat hij zijn vader moest helpen: “Mijn broers mochten leren, maar ik was de handigste dunkt mij en moest mijn vader helpen.”<br />
In 1951 verhuisde het bedrijf naar de plek waar het museum nu is. Achter het huis is een grote loods waar alle tractoren staan opgesteld. In de schuur daarnaast zit de smederij. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIfy-npEdmGFqLpBkKOOJ7zKDm8Sxp1Ut6_9PqDkcI5vH9Vij5B-Y-8xnNdAB7sCQR_acGwCAFiF8n55CyTYJ49DfVJONs6pPi36zNipTKMl_luid6lGH-JM5ANZeqkQvYtkqixACDARGY/s1600/P1020754.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIfy-npEdmGFqLpBkKOOJ7zKDm8Sxp1Ut6_9PqDkcI5vH9Vij5B-Y-8xnNdAB7sCQR_acGwCAFiF8n55CyTYJ49DfVJONs6pPi36zNipTKMl_luid6lGH-JM5ANZeqkQvYtkqixACDARGY/s200/P1020754.jpg" /></a></div>Jan’s vader maakte daar eenscharige ploegen, vertelt Drenthe: “Daar had hij een dag voor nodig. Hij begon ‘s ochtends om een uur of zes en was tegen de avond klaar. Over een tweescharige ploeg deed hij anderhalve dag. Mijn moeder verfde ze later op. In het begin hebben we ook nog wel paarden beslagen, maar rond 1960 was dat echt afgelopen.<br />
<br />
<b>Marshallhulp</b><br />
Dat had alles te maken met de landbouwmechanisatie. Voor de oorlog had een boer met twintig hectare grond twee of drie arbeiders in dienst..Na de oorlog was dat al snel niet meer op te brengen doordat de lonen razendsnel stegen. Bovendien werd er in 1951 met steun van de Marshallhulp een borgstellingsfonds opgericht, als stimulans voor boeren die zelf onvoldoende middelen hadden om te investeren. <br />
Er werden duizenden trekkers ingevoerd, het meest Amerikaanse, zegt Drenthe: “Wij kochten en verkochten onze eerste tractor in 1947.Dat was nog een heel gedoe, omdat we daarvoor een vergunning nodig hadden. Een bureauhouder, meestal een grote boer die actief was voor de gemeenschap, beoordeelde of je voor een tractor in aanmerking kwam. Zelf had hij er natuurlijk als eerste in Valthermond een. Wij gaven ons op als loonwerker en toen kregen wij er ook een, een Farmall voor 2600 gulden. We hebben die vrij snel doorverkocht. Dat mocht eigenlijk niet, maar we konden ‘m nauwelijks betalen. Het was het begin van de handel. In tien jaar tijd hadden alle boeren in Valthermond een tractor.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTu0BNn3kBSjxmlfTyIoMxYeJMpKFFzlcWpVmn-NvQNZ5w3yfVu0u-GwYh8sxD5RpnY_lJp0zr1PCb6AZAwUMrmEoMjOHvnp2wQT8GNxGMkrhsoDUgCbL2KOF0edT_Znq1liZjl8fcUSXz/s1600/P1020738.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTu0BNn3kBSjxmlfTyIoMxYeJMpKFFzlcWpVmn-NvQNZ5w3yfVu0u-GwYh8sxD5RpnY_lJp0zr1PCb6AZAwUMrmEoMjOHvnp2wQT8GNxGMkrhsoDUgCbL2KOF0edT_Znq1liZjl8fcUSXz/s200/P1020738.jpg" /></a></div><br />
<b>McCormick tractoren </b><br />
“Achter die allereerste tractoren”, vervolgt hij, “kwam gewoon een paardenwerktuig. In het begin zag je zelfs dat een dat een boer achter de ploeg bleef lopen, zoals je dat ook bij een paard doet. Tractoren werden alleen gebruikt om te trekken. Pas veel later kregen tractoren ook een hydraulische hefinrichting, waardoor de werktuigen er echt aan gekoppeld konden worden.” <br />
In Amerika was de mechanisatie al ver voor de oorlog op gang gekomen . Een grote producent als McCormick liep daardoor ook voorop in de vormgeving van de tractoren. Het bedrijf werkte samen met Raymond Loewy, een belangrijke ontwerper die ook verantwoordelijk was voor de vormgeving van de merken Coca Cola en Lucky Strike. Door Loewy werden na 1938 alle McCormicktractoren in dezelfde kleur rood geleverd. <br />
<br />
<b>Graan en aardappelen </b><br />
In een tweede loods staan de landbouwwerktuigen opgesteld. Een van de mooiste machines is de Osbourne Reaper, een graanmaaier die al aan het einde van de negentiende eeuw in Amerika gebruikt werd. De grootste is een combine uit 1959, een van de eerste machines die het graan kon maaien en kon dorsen. Aan de zijkant is goed te zien hoe het ding in elkaar zit, wat natuurlijk levensgevaarlijk was.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRzOyHo6ls1vuicD-EoN5_Mebs02hfMxWX09hxCxRqm14UQaTUyNThT6EoT8HhrS4lhQAm1r1K0CAEITqTxjAyvRF7YgQKNIF_DnHnakzkPe9xRJINXVsBw1cD48a_vZhH81lAYMY9haJO/s1600/P1020777.JPG" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="150" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRzOyHo6ls1vuicD-EoN5_Mebs02hfMxWX09hxCxRqm14UQaTUyNThT6EoT8HhrS4lhQAm1r1K0CAEITqTxjAyvRF7YgQKNIF_DnHnakzkPe9xRJINXVsBw1cD48a_vZhH81lAYMY9haJO/s200/P1020777.JPG" /></a></div>Jan Drenthe: “Onvoorstelbaar dat het zo kon, zo open en bloot. Zo’n machine smeren, dat deden ze gewoon terwijl die draaide. Er zijn zoveel ongelukken mee gebeurd. Regelmatig verloren mensen hun handen of werden er vingers afgesneden.” <br />
Verderop staan de werktuigen die gebruikt werden bij de aardappeloogst. Het zijn slimme machines die met kleine aanpassingen tijdens alle fasen van de aardappelteelt ingezet konden worden. Aardappelrooimachines hebben ervoor gezorgd dat vrouwen niet meer nodig waren op het land. Jan Drenthe: “Vroeger werkte het hele gezin op het land, op een rij, de kleinste kinderen het dichtst bij hun moeder. Dat is gelukkig afgelopen.” <br />
<br />
<b>Restauratie </b><br />
In 1980 stopte Jan Drenthe met zijn bedrijf. Hij begon tractoren en landbouwwerktuigen te verzamelen, samen met zijn zoon Arend. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB_lRLf5THzICxjEpbex-Hm4qJzpfBMxl3-or88uGAcOWRKNBNUjuXtcUYwg4VC1k9Vy6qLR5mp0pLT3o-SdFPEDeEJvhAxb5aCKq-Gm7Rr75Cyi1Dq-iZfm64t2wH31JwAvYRL3o6sZqV/s1600/P1020788.JPG" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="150" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB_lRLf5THzICxjEpbex-Hm4qJzpfBMxl3-or88uGAcOWRKNBNUjuXtcUYwg4VC1k9Vy6qLR5mp0pLT3o-SdFPEDeEJvhAxb5aCKq-Gm7Rr75Cyi1Dq-iZfm64t2wH31JwAvYRL3o6sZqV/s200/P1020788.JPG" /></a></div>“In de vakanties deden we aardappelen en brood in de kofferbak en zo gingen we op strooptocht in Frankrijk. Daar zag je die dingen overal langs de weg staan. Als een trekker ingeruild is, zit er geen zitting meer in, de lampen zijn eraf, de motorkap is los. Al die dingen kun je als onderdelen gebruiken. Ik ben smid, ik kan wat lassen, spuiten, uitdeuken, schuren, plamuren… Zo’n trekkertje, daar gaf ik niks voor, maar we hebben er wel voor 5000 dollar aan onderdelen bij moeten kopen. Bovendien zit er meer dan 500 uur in. Maar het ding doet het wel weer.”<br />
<br />
<a href="http://www.jandrenthe.nl/">Tractor en werktuigenmuseum Jan Drenthe </a>Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-50352764241119239092012-10-05T01:23:00.001-07:002013-10-09T02:06:38.695-07:00Rood Rotterdam Kees Rijken werd in 1908 geboren als zoon van een havenarbeider. Ik ontmoette hem in 1984 in Hillesluis, waar ik stage liep als jeugdwelzijnswerker. Hoe ik bij hem terecht kwam, en of die ontmoeting bij hem thuis of in het buurthuis plaatsvond, weet ik niet meer. Wel herinner ik me dat ik gefascineerd was door de politieke collages die hij maakte. Veel zwart-wit afbeeldingen met daarop mensenmassa’s die onderdrukt werden door het kapitaal, over de dreiging van kernwapens. Hij noemde zichzelf een arbeiderskunstenaar. <br />
Toen we vorige maand met de Stichting Rotterdam Vertelt bezig waren met de samenstelling van een programma over politiek, moest ik weer aan Kees Rijken denken. Ik was zijn naam vergeten, maar kreeg gelukkig het boek 'Rood Rotterdam in de jaren dertig' onder ogen. Daarin komen linkse kopstukken uit het interbellum aan het woord en Rijken is een van hen. <br />
<br />
<b>De jaren dertig</b><br />
'Rood Rotterdam' is een uitgave van de inmiddels verdwenen krakersuitgeverij Raket en de interviews zijn gemaakt door een collectief. Het is niet duidelijk wie daar deel van uitmaakten. Aan de hand van een aantal thema’s (wonen, werken, politiek leven, antifascisme acties en Spanjeacties) komen er in het boek socialisten, communisten en anarchisten uit de jaren dertig aan het woord. Rijken vertelt onder andere over huurstakingen en onderkruipers, over de steun (en hoe hij controlerende ambtenaren bijna zijn huis uitsloeg), over de werkverschaffing. Hij haalt Marx aan, die al zei dat de ontwikkeling van het kapitalisme z’n eigen graf graaft: het brengt arbeiders bij elkaar die zich in dezelfde slechte situatie bevinden. Daardoor vormen ze vanzelf een machtsfactor. Zelfs als ze werkloos waren. Een citaat: <br />
<i><br />
Er stempelden tweeduizend mensen aan zo’n stempellokaal, elke dag weer opnieuw. Het waren altijd dezelfden en je kende elkaar. Je wist: dat is een fascist, dat is een katholiek enzovoort. Ik stond een keer in het stempellokaal met Geert van Oorschot, de schrijver, hij was van de OSP (Onafhankelijke Socialistiese Partij). We stonden te diskussiëren en het schuim stond op z’n bakkes. Afijn, een grote ploeg volk erom heen. En daar komt die politieagent aan: “Jij altijd Rijken, jij altijd met dat gelazer, dat sombere over daar komt de oorlog. Jij staat hier de mensen maar wat wijs te maken. Donder op!” Die ploeg werd uit elkaar geslagen. Laat nou die vent het eerste slachtoffer zijn van de Duitsers op de Koninginnebrug. Hij hielde die Duitsers met zijn revolver tegen, toen ze daar uit de Maas kwamen, in mei 1940. Dat is godverdomme wat. </i>(Rood Rotterdam, 83-85)<br />
<br />
Kees Rijken was zijn leven lang actief als socialist, anarchist, communist en vakbondsman. Zijn archief wordt bewaard bij het IISG. Daar vind ik zelfs een aantal foto’s, een er van roept een vage herinnering aan hem op. Het boek 'Rood Rotterdam' is integraal op de website <a href="http://www.onvoltooidverleden.nl/index.php?id=363">Onvoltooid Verleden</a> terug te vinden.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7CvYX-FqGw4kQBzssavD3etObSGKwv0-4rxJyiF6bii3NXKPbgba3AstLQKokf214n_lMnRevlZZeOEanCGLIXA8TA7sBz3HSmiLb1uzYwbgP3cRvPUnV0oDq381AhuHDWKi33e34Y1lT/s1600/Kees+Rijken.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7CvYX-FqGw4kQBzssavD3etObSGKwv0-4rxJyiF6bii3NXKPbgba3AstLQKokf214n_lMnRevlZZeOEanCGLIXA8TA7sBz3HSmiLb1uzYwbgP3cRvPUnV0oDq381AhuHDWKi33e34Y1lT/s200/Kees+Rijken.jpg" width="198" /></a></div>
Marc: Rijken, Kees.<br />
<br />Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-69540368362611406022012-08-10T08:44:00.000-07:002012-08-11T00:57:21.186-07:00Hugo de Groot in Rostock<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhlD1O2XZH0r7sajmOUtQDrNwpUrLEIRY5dgoICR_cmU4_PPeZZ2qLht-mowOwyzPs4_Ha3-na1HgMHqYo4lhKQ9h9mxUYWPn1fjbOwaGXXAQZNLbSJYB78bGKcNpOjbx-ONDLcKxB0H2c/s1600/DSCN1439.JPG" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhlD1O2XZH0r7sajmOUtQDrNwpUrLEIRY5dgoICR_cmU4_PPeZZ2qLht-mowOwyzPs4_Ha3-na1HgMHqYo4lhKQ9h9mxUYWPn1fjbOwaGXXAQZNLbSJYB78bGKcNpOjbx-ONDLcKxB0H2c/s200/DSCN1439.JPG" /></a></div>Een paar jaar geleden schreef ik in het kader van het project <a href="http://www.geschiedenisinlevendelijve.nl">Geschiedenis in levende lijve</a> een monoloog voor Hugo de Groot. De monoloog speelt zich af op het moment dat De Groot besluit Zweden te verlaten en zich afvraagt waar hij naartoe zal gaan. Bijna drie weken later overlijdt hij in in het Duitse Rostock. Omdat ik deze zomer Rostock bezoek, wil ik natuurlijk graag de plaquette zien die op de muur hangt van het pand waar De Groot is gestorven. <br />
<br />
<b>Hotel Sonne</b><br />
De jongen achter de balie van de Tourist Information op de Universitätsplatz heeft nog nooit van Hugo Grotius gehoord, maar vindt na enig zoeken op internet de juiste straat voor me: Groβe Wasserstraβe. Op de hoek van deze straat en de Neue Markt staat een nieuw gebouw, Hotel Sonne, en op de muur van dit hotel hangt de plaquette. Met daaronder de uitleg dat op deze plek, tot ze werden vernield in de Tweede Wereldoorlog, elf mooie panden stonden waaronder enkele herbergen en brouwerijen. <i>Hugo Grotius, de Nederlandse grondlegger van internationale jurisprudentie stierf in een van hen</i>.<br />
Maar waarom stierf onze grote rechtsgeleerde in deze stad aan de Oostzee? <br />
<br />
<b>Banneling</b><br />
Op 11 augustus 1645 vertrekt Hugo de Groot uit Stockholm. Hij is tien jaar lang in Parijs ambassadeur voor Zweden geweest, maar vindt het genoeg. De Zweedse koningin Christina probeert hem over te halen te blijven. Hij weigert, het Zweedse klimaat bevalt hem helemaal niet. Het liefst wil De Groot terug naar zijn vaderland, maar daar is hij niet welkom. Hij is en blijft een banneling.<br />
Het reisdoel van Hugo de Groot is niet bekend. Wil hij zich bij zijn vrouw Maria voegen die in Spa verblijft of heeft hij besloten toch maar terug te keren naar Parijs? Of is hij met een geheime Zweedse missie op weg naar Münster, zoals Vondel suggereert in een lijkdicht?<br />
Dankzij de brieven die zijn bediende Willem van Crommon over deze reis aan zijn vader schrijft, weten we vrij nauwkeurig wat er tijdens de reis is gebeurd.<br />
<br />
<b>Storm</b><br />
Op 12 augustus verlaat de ertsvaarder waarop De Groot en zijn gevolg zich bevinden de Zweedse haven Dalarö. De volgende dag komt het eiland Öland in zicht, maar het weer verslechtert en in de nacht van 14 op 15 augustus steekt er een storm op die het schip stevig toetakelt. Met één overgebleven mast drijft het schip voor de wind verder naar het oosten. Twee dagen later verhevigt de storm, maar gelukkig is er land in zicht. Het schip bevindt zich dan vlakbij de Poolse stad Łeba. ’s Ochtends waarschuwt de bemanning met een kanonschot de plaatselijke bevolking en als de wind kalmeert worden de opvarenden met een sloep aan land gebracht. Hugo de Groot besluit meteen door te reizen naar Lübeck, een tocht van zeshonderd kilometer. Op 22 augustus bereiken hij en zes dienaren Stettin en op 26 augustus komen ze aan in Rostock, waar hij een kamer betrekt op de bovenverdieping van het pension van Catherina Balemans, de weduwe van een wijnkoper. Hij is totaal uitgeput van de reis. <br />
<br />
<b>Terug naar Delft</b><br />
De volgende dag wordt er een chirurgijn ontboden, deze vraagt er nog een arts bij, Joachim Stockman, hoogleraar aan de plaatselijke universiteit. Stockman vindt de situatie van de zieke niet ernstig, <i>’t was maar een vermoeytheyt</i>. Maar de volgende dag geeft hij de patiënt geen enkele kans meer en adviseert een predikant te waarschuwen. Tegen middernacht blaast de ongelukkige rechtsgeleerde zijn laatste adem uit. Pensionhoudster Catherina Balemans zit naast hem.<br />
Pas nu hij dood is, mag Hugo de Groot terug naar zijn geboortestad Delft. Zijn gebalsemde lichaam wordt op 3 oktober bijgezet in de Nieuwe Kerk.<br />
<br />
Literatuur<br />
Henk Nellen, ‘Hugo de Groot. Een leven in strijd om de vrede, 1583-1645’ (Balans, 2007)<br />Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-40483712396083512332012-06-04T08:40:00.001-07:002012-06-04T08:53:48.854-07:00Rondje RotterdamVanochtend op Radio Rijnmond: een reportage over De Kwestie 010-020 Tour, speciaal voor Amsterdammers. Gegarandeerd Feyenoordvrij, aldus de gids. Een groep Amsterdamse werknemers van Icelandiar ging afgelopen zaterdag als eerste mee op pad, maar klonk niet erg overtuigd. In Delfshaven zeiden ze: ‘Nu zijn we eens een keer weg uit Amsterdam, lopen we weer langs een gracht.’ <br />
<br />
<b>Markthal</b><br />
Het was misschien beter geweest ze mee te nemen naar de Markthal Experience (naast de grote markt aan de Binnenrotte) die eveneens zaterdag geopend werd. Zelfs Vogue bericht er deze maand over. ‘Voedsel is hip en gastronomie is sexy, constateerde Winy Maas van het veelgeprezen Rotterdamse bureau MVRDV een paar jaar geleden.’ Dus bedacht hij een markthal zo groot als een voetbalveld en zo opwindend als de mercat van Barcelona. In de hal komen straten met marktkramen waar ambachtelijke en biologische producten te koop zijn. Op de eerste verdieping restaurants die ’s avonds uitkijken op de lege hal. Om de hal heen worden appartementen gebouwd waarvan de woonkamer en de keuken eveneens uitkijken op de markthal. <br />
<br />
<b>Botersloot</b><br />
Een architectonisch hoogstandje dus, en dat allemaal op de plek waar de stad Rotterdam ooit begon. Voedsel is hier altijd belangrijk geweest. Al in de Middeleeuwen werd de boter op platbodems naar het boterhuis vervoerd, vandaar de straatnaam Botersloot. In 1619 werd de Rotterdamse Vleeshal geopend. Grote gebouwen aan de Botersloot zoals dat van de Spaarbank, het PTT gebouw (nu ouderenhuisvesting) en de oude Gemeentebibliotheek (nu nog Schoolmuseum) werden pas in het begin van de twintigste eeuw neergezet. De markt is er waarschijnlijk al zo lang als er mensen op deze plek wonen. In 2007 begon de gemeente met de herontwikkeling van deze wijk. Mede daardoor zitten er veel kleine winkels en een paar goede lunchplekken in de buurt. Op culinair gebied is hier veel te halen. <br />
<br />
<b>West-Kruiskade</b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRTHKuIT_a9DDVxGIbz2Anh99TRi84uhaC3FFSvQqcH7uUfqTrjJ9BMNGl8M6mS1Ih0gSytXqo7l74CqrnCPqYCCLAmcYeOvoMonKVSpvYhYwtrGDIUHz9x-cRRMyzuIOspUbiHD3QJFfi/s1600/foto.JPG" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRTHKuIT_a9DDVxGIbz2Anh99TRi84uhaC3FFSvQqcH7uUfqTrjJ9BMNGl8M6mS1Ih0gSytXqo7l74CqrnCPqYCCLAmcYeOvoMonKVSpvYhYwtrGDIUHz9x-cRRMyzuIOspUbiHD3QJFfi/s200/foto.JPG" /></a><br />
Daarom spraken mijn tantes, nichtjes, zus en ik een paar weken geleden af om op <a href="http://g.co/maps/5z3jj"><i>culinaire strooptoch</i>t</a> te gaan. Allemaal komen ze uit het noorden en oosten van het land en houden ze van koken. Ze waren benieuwd naar wat er in Rotterdam op dat gebied te vinden is. Wat bleek: een dag was nu eigenlijk al te kort om alles te doen wat we wilden doen. Hoogtepunten waren het rabarber-frambozentaartje bij het Vlaams Broodhuys, de enorme hoeveelheid kookspullen die te koop is bij het kookpunt, specialistische winkels zoals het Japans-Koreaanse Kazaguruma, de sfeervolle wijnhandel Platenburg en de lunch in de Groene Passage. Daarna gingen we naar de West-Kruiskade, vanwege de Chinese supermarkt, slagerij Schell die alle nationaliteiten in de stad bedient, en Kondreman, een van de oudste toko’s in Rotterdam. We aten bij Tai Wu aan een van de grote ronde tafels op het podium en voelde ons de keizerlijke familie. Op tafel stond eend, garnalen, gehakballetjes, groente, rijst en ei. Allemaal kleine gerechtjes, alles even lekker. <br />
<br />
Onze conclusie? Rotterdam is nu al fijn. Ook voor Amsterdammers.Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-88352258799838686992012-03-23T12:27:00.002-07:002012-03-30T12:04:41.087-07:00Rondje polder<b>Een fietstocht rondom de polder Prins Alexander</b><br />
<br />
<i>Tussen 1865 en 1874 werd het plassengebied ten oosten van Rotterdam drooggemalen en ontstond de polder Prins Alexander. De omtrek van de polder is ongeveer 42 kilometer, een verkenning van de randen van de polder is dus goed te doen op de fiets. Ik probeerde het uit op een zonnige zondag in maart.</i><br />
<br />
<b>De Ringvaart</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPiRQiwbxAZDUkHnWCKu8kJtu2I9Mb1WYZBMvC1841jYVSSrreH-FjaaNjsXLTFv1UW2dJ4dUDbte_GK0zDc2ZuV4QT5_QXGW0kE1K1FnJac9Pogftc8CkJZURkl9e4h8OBzZpIoSKRhot/s1600/DSCN0897.JPG" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="150" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPiRQiwbxAZDUkHnWCKu8kJtu2I9Mb1WYZBMvC1841jYVSSrreH-FjaaNjsXLTFv1UW2dJ4dUDbte_GK0zDc2ZuV4QT5_QXGW0kE1K1FnJac9Pogftc8CkJZURkl9e4h8OBzZpIoSKRhot/s200/DSCN0897.JPG" /></a></div>Ik begin mijn tocht bij het punt waar de Turfweg uitkomt op de Ringvaartweg, ongeveer op de grens van de deelgemeenten Kralingen-Crooswijk en Prins Alexander. Maar ik zie al snel in dat de sloot langs deze weg niet de Ringvaart is. De Ringvaart zelf ligt verstopt achter een huizenrij. Aan de overkant is een weg die ernaast loopt, de Jan van Tilburgstraat. Het is een verrassend mooi stukje Rotterdam met een brede grasoever en bomen die spiegelen in het water.<br />
De Ringvaart vormt de zuidelijke grens van de polder.<br />
De polder ligt op het grondgebied van drie gemeenten. Als ik het tunneltje onder de Prins Alexanderlaan uitrij, fiets ik Capelle aan den IJssel in. Hier staat het Beijerinckgemaal, een van de drie ondergemalen van de polder. Ook bij de Kralingse Kerklaan stond een ondergemaal, maar dat is in 1965 afgebroken. Het derde ondergemaal staat bij Nieuwerkerk aan den IJssel. Het Beijerinckgemaal is vernoemd naar ingenieur Jan Anne Beijerinck, die verantwoordelijk was voor het droogmaken van de polder Prins Alexander. Eerder zorgde hij ervoor dat de Haarlemmermeer dankzij een nieuwe technische ontwikkeling – het stoomgemaal - een polder werd. <br />
Het bovengemaal, vernoemd naar prins Alexander die er als 15-jarige in 1866 de eerste steen legde, stond tot 1971 in Kralingseveer en pompte het polderwater de Maas in.<br />
<br />
<b>Poldergevoel</b><br />
Terwijl ik over de Bermweg aan de noordkant van de Ringvaart fiets, ervaar ik het echte poldergevoel: de wijk links van mij ligt vele meters lager dan het waterpeil van de Ringvaart. <br />
Ik fiets verder naar het oosten en kom op de kruising van de Schenkelse Dreef met de Ringvaart een polderkunstwerk tegen. ‘Languit het land omringd door water’ staat er uitgespaard in steen te lezen op de brug. De maker is kunstenares Jacqueline Verhaagen. <br />
Verderop passeer ik het Schollebos, een groot recreatiegebied, en fiets dan eindelijk de stad uit. Hoewel, verderop doemen de buitenwijken van Nieuwerkerk aan den IJssel al op. Hier in de weilanden staat het P.D. Kleijgemaal. Dit gemaal werd in 1988 gebouwd achter het oude ondergemaal dat dezelfde naam droeg en inmiddels is afgebroken.<br />
<br />
<b>De Zuidplaspolder</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiByFZfCXTjkHWPgwUZazLjTNT7NdqgsXq6Yu3d_tjwMf9CCowI4KNzfsG_UAhyphenhyphenlM9x8DOgop2toHgLDT1HWvhYtqonntsu0N3fUSJGkBjE4ZQ3TxNqOpzUt0ShHw_nCBUtKg_SYvvARIGO/s1600/DSCN0923.JPG" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="150" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiByFZfCXTjkHWPgwUZazLjTNT7NdqgsXq6Yu3d_tjwMf9CCowI4KNzfsG_UAhyphenhyphenlM9x8DOgop2toHgLDT1HWvhYtqonntsu0N3fUSJGkBjE4ZQ3TxNqOpzUt0ShHw_nCBUtKg_SYvvARIGO/s200/DSCN0923.JPG" /></a></div>In Nieuwerkerk aan den IJssel mag ik eindelijk afslaan, naar links de Kerklaan op. Hier loopt de Ringvaart die de oostelijke grens van de polder vormt. Rechts van de vaart ligt de Zuidplaspolder die tussen 1825 en 1840 werd drooggemalen. Met dertig windmolens.<br />
Zodra het mogelijk is, steek ik via een wit ophaalbruggetje het water over en fiets verder evenwijdig aan het water over de Oostringdijk. <br />
De Zuidplaspolder heeft de eer het diepste punt van Nederland te herbergen. Verderop, aan de A20, op het terrein van Van Vliet Trucks staat een monument in de vorm van een NAP-peilschaal. De rode ring bovenaan de peilschaal geeft aan hoe hoog de zeespiegel is. De bodem van de polder ligt 6,74 meter lager. <br />
Bij de Dorpsstraat gaat de Oostringdijk over in de Westringdijk. Links ligt het oude centrum van Nieuwerkerk. Als ik het dorp voorbij ben, voert de Westringdijk me over de A20. Rechts, in de Zuidplaspolder, staan huizen met kassen en grazen paarden en schapen. Links doemt Rotterdam alweer op, in de vorm van de jonge wijk Nesselande. <br />
<br />
<b>De Wollefoppenweg</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpG9b5VgM5KbtzgpJ8qapCtccmm9rLqOXwu2N9X6zIgAfLXEmco5cKsOtMAbuuG93s2_8WAr7WUbD5XmiN1i-jUG6lZaoBrV8hjvyHl94HbGYlK71hQZbrHGFg8cVBdsDgZ-F4vit8F05i/s1600/DSCN0925.JPG" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="150" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpG9b5VgM5KbtzgpJ8qapCtccmm9rLqOXwu2N9X6zIgAfLXEmco5cKsOtMAbuuG93s2_8WAr7WUbD5XmiN1i-jUG6lZaoBrV8hjvyHl94HbGYlK71hQZbrHGFg8cVBdsDgZ-F4vit8F05i/s200/DSCN0925.JPG" /></a></div>Tot nog toe was de grens van de polder niet moeilijk te volgen – volg de Ringvaart - maar hier moet ik de Ringvaart verlaten en uitzoeken waar de grens tussen de Eendragtspolder en de Prins Alexanderpolder ligt. Thuis heb ik een oude kaart naast mijn fietskaart gelegd en gezien dat het ongeveer de Wollefoppenweg moet zijn. Bij kwekerij Van der Dussen steek ik de Ringvaart over via een smalle draaibrug. Aan de andere kant verwelkomt een bordje ‘Rotterdam’ me. <br />
Ik fiets de Wollefoppenweg op en besef ineens dat het deel van Nesselande dat nu rechts van me ligt, en dat behoort tot deelgemeente Prins Alexander, in de Eendragtspolder ligt. Dat geldt ook voor de Zevenhuizer Plas. Een plas overigens die niet is ontstaan door vervening. Hier is het zand afgegraven dat men nodig had om de wijk Zevenkamp te bouwen.<br />
<br />
<b>De Rotte</b><br />
Voorbij de plas fiets ik de Vlietkade op en kom bij het gehucht Oud Verlaat. Daar ligt de Rotte te glinsteren in de zon, het kronkelende veenriviertje waaraan Rotterdam zijn naam te danken heeft. De Rotte is de noordelijke grens van de polder. Over de dijk fiets ik naar het westen. Ook hier kan de fietser het poldergevoel ervaren. De Rotte ligt hoog, het land ligt meters lager. <br />
Ik fiets langs grazige weiden en langs de nieuwe wijk Terbregge, die hoort bij deelgemeente Hillegersberg-Schiebroek en die toch in de polder Prins Alexander ligt.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPGbcwRgpXmvavpaEdl0TqYvTEPWaMLnSlmGnXfWBUyp3QfUJvDO8cLVK1YsaBDrf2NOx5frz7Lgmr0XLCG3DNOsIGeSWSym_e0o_RMmBHVyrygQ0zJfhYxLp-Lmq-SrwD2_m46xIJLwrB/s1600/DSCN0943.JPG" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="150" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPGbcwRgpXmvavpaEdl0TqYvTEPWaMLnSlmGnXfWBUyp3QfUJvDO8cLVK1YsaBDrf2NOx5frz7Lgmr0XLCG3DNOsIGeSWSym_e0o_RMmBHVyrygQ0zJfhYxLp-Lmq-SrwD2_m46xIJLwrB/s200/DSCN0943.JPG" /></a></div>Bij de Veilingweg, waar vroeger de polder Spiegelnisse lag, heeft de polder een vreemde uitstulping. Het is een niemandsgebied, daar onder de A20 en de spoorbrug van de lijn Rotterdam-Utrecht. Bijna onder de spoorbrug ligt een verroest schip op het droge en op het hoekje Rotte, Veiligweg, Veilingbrug en Boezem staat al zolang ik me herinner – ik woon sinds 1992 in Rotterdam - een huisje van planken en golfplaat. Er lopen hanen rond, de was wappert aan de lijn.<br />
Waar nu het grote witte politiegebouw staat, was vroeger de veiling waar de tuinders uit de polder Prins Alexander hun groenten naartoe brachten. De veiling verhuisde in 1972 naar Bleiswijk. De tuinders moesten in de jaren zestig hun bedrijf opheffen omdat de polder een woonbestemming kreeg. <br />
<br />
<b>De Kralingse Plas</b><br />
Langs de Boezemlaan fiets ik naar het oosten. De Kralingse Plas behoorde wel tot de kleine plassen van Schieland, maar is als enige plas de droogmakingsdans ontsprongen. Het verhaal gaat dat de eigenaar van een Kralings landgoed zijn vrienden bij het Hoogheemraadschap Schieland verzocht deze plas te sparen omdat hij zo van het uitzicht genoot. Rondom de plas is in de jaren dertig een bos aangelegd. <br />
Hier is het lastig de grenzen van de polder te herkennen. Als er hier al een echte Ringvaart is geweest, die aansloot op de Ringvaart achter de Ringvaartweg, dan is hij al jaren geleden verdwenen. Maar het is helemaal niet erg om deze fietstocht te laten eindigen bij de Kralingse Plas.Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-1922885465937584312012-03-01T09:58:00.001-08:002012-03-01T10:03:35.306-08:00Liedjes verzamelenAlan Lomax (1915-2002) verzamelde zijn leven lang volksmuziek vanuit de hele wereld. Zijn volledige archief, dat bestaat uit 17.000 liedjes, foto’s, films, interviews, radioprogramma’s en lezingen komt binnenkort online –er staat al een onderzoeksversie op het internet. Het werk van Alan Lomax is een inspiratiebron voor talloze muzikanten – en ook voor ons. <br />
<br />
Deze week verschijnt het boekje ‘Lied van je moeder’, over het project heimweeliedjes. Daarin staan ongeveer 35 liedjes die verzameld zijn in Rotterdam, door onszelf, maar voor ook door de Jonge Honden, een meidengroep in het Oude Noorden. Dat is belangrijk, want behalve het verzamelen van liedjes ging het er om dat we jongeren en ouderen met elkaar in contact wilden brengen. Hanneke Willemsen van Het verhaal van… , met wie we dit project bedachten en uitvoerden, is als sociologe bezig met de vraag wat generaties verbindt. Liedjes dus, gezongen door ouderen, voor jongeren, die hen dan ook nog vragen naar het verhaal achter die liedjes. <br />
<br />
In het boekje staan liedjes die mensen hoorden op de radio of televisie (Don’t let me down, Yam Saharni), liedjes die gezongen werden op verjaardagen of ’s avonds op het erf (Faja Sitong), in de kerk (Welgelukzalig is de man..), kinderliedjes, opvoedliedjes (de natuur is geen vuilnisbak) en natuurlijk slaapliedjes. Maar wat het vooral zo leuk maakt, zijn de herinneringen die erbij horen: over de gezelligheid van een grote familie, de manier waarop er kerst gevierd werd, over hoe het was toen je meisje de verkering uitmaakte, of de schaamte die je voelde na je scheiding. Over hoe fijn het was dat vader iedere avond een slaapliedje kwam zingen en over je opoe die liedjes zong terwijl ze het koper poetste. En de Jonge Honden kwamen tot een interessante conclusie: voor Nederlanders zijn liedjes van vroeger meestal verbonden met een bepaalde tijd of plaats, terwijl voor Marokkanen de liedjes verbonden zijn met emoties. <br />
<br />
De meeste liedjes en verhalen staan als geluidsbestanden in een digitaal archiefje. Verder sturen we het boekje naar allerlei organisaties die dit soort projecten uitvoeren, in de hoop dat ze enthousiast worden voor het idee om liedjes te verzamelen en zo jongeren en ouderen met elkaar in gesprek te brengen. Op onze website (www.geschiedenislab.nl) is de PDF van het boekje gratis te downloaden. <br />
Zelf gaan we eerst eens op onderzoek uit in het archief van de grote meester Alan Lomax, aan wie we ooit ons motto ontleenden: Culture is all we are. <br />
<a href="http://research.culturalequity.org/audio-guide.jsp"></a>Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-33896249874863553992012-01-22T08:48:00.000-08:002012-01-23T02:21:22.327-08:00Een patatje in Minnertsga - familiegeschiedenis<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4F25b8DRiASvj-Qh_tyGti4at4Ddwa7xx6pQGh-Ec7kH7YECpw8pWhuCxHn39DISRRZ5REwB3QxqoGKRvyXInBKbuIJPk6MakW6lrXne_tYc78YN5ww4ldfPUjiTsqmn75BkLuKNutl7g/s1600/minnertsga01dp1.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="204" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4F25b8DRiASvj-Qh_tyGti4at4Ddwa7xx6pQGh-Ec7kH7YECpw8pWhuCxHn39DISRRZ5REwB3QxqoGKRvyXInBKbuIJPk6MakW6lrXne_tYc78YN5ww4ldfPUjiTsqmn75BkLuKNutl7g/s320/minnertsga01dp1.jpg" /></a></div>Eind december ben ik in het noorden van het land en besluit enige research te doen voor het verhaal dat ik schrijf over mijn familie. Mijn overgrootmoeder Aaltje Schotanus is in 1862 geboren in Minnertsga, een dorpje in het noorden van Friesland. Haar vader Johannes Schotanus was kleermaker. In mijn familie gaat het verhaal dat de familie Schotanus mijn overgrootvader Enne Nieuwenhuis, die visser was, te min vond. Zou dat echt zo zijn? In wat voor huis zou Aaltje zijn opgegroeid? Via via heb ik gehoord dat kleermakerij Schotanus plaats heeft gemaakt voor een snackbar. Hoog tijd om een patatje te eten in Minnertsga.<br />
<br />
Aan het eind van de middag rijd ik voorzichtig – wat is het hier donker - over smalle wegen via Berlikum en Wier naar Minnertsga. Mijn auto parkeer bij de hervormde kerk en ik loop het dorp in. Op de een of andere manier stelde ik me voor dat Minnertsga een hoofdstraat zou hebben met naast elkaar zaken als een kapper, een bakker, een kruidenier, een snackbar. Maar zo zitten kleine Friese dorpen niet in elkaar. De plaatselijke middenstand ligt er verspreid. Ik kom een warme bakker tegen en zie verderop aan de doorgaande weg een café. In een zijstraat vind ik een slijterij en ernaast een weg die naar supermarkt Wiersma leidt. <br />
‘Is hier ergens een snackbar?’ vraag ik de cassière van de supermarkt.<br />
‘Ja hoor,’ zegt ze, ‘In de hoofdstraat is er een, en anders heeft het café ook wel snacks.’<br />
<br />
Ik loop terug naar de doorgaande weg en stuit op café-snackbar ’t Centrum die ik net voorbij was gelopen. Het is een groot pand, met een wit gepleisterde voorgevel en een prachtige jugendstil deur. Ik probeer naar binnen te gluren, maar er brandt geen licht. Net als ik een foto wil maken trekt de eigenaar de rolgordijnen omhoog. Hij opent de deur voor me. <br />
Ik vraag hem of hier vroeger een kleermaker woonde. Wietse, zoals de snackbareigenaar heet, vertelt me dat hij het pand in 1982 heeft gekocht van kleermaker Klaas Schotanus. ‘Hier was de toonbank en daarachter de paskamers,’ wijst hij. <br />
Ik bestel een patatje en een frikandel speciaal en maak foto’s van de prachtige jugendstil tegelvloer. De originele vloer, verzekert Wietse me. Hij vertelt me ook dat de tweede verdieping er in 1904 op is gebouwd.<br />
Terwijl ik mijn patatje eet, mijmer ik over mijn overgrootmoeder Aaltje. Zou dit echt het huis zijn waar ze is geboren? Het ziet er chique uit, in mijn fantasie stijgt de familie Schotanus een paar stappen op de sociale ladder. <br />
<br />
Maar als ik me later op de website <a href="http://www.allefriezen.nl">Allefriezen</a> verdiep in de familie Schotanus uit Minnertsga, zie ik dat Aaltje dienstmeid is als ze in 1885 met Enne trouwt en dat haar moeder Gatske, die jong weduwe is geworden, op een gegeven moment arbeidster is. De sociale kloof tussen de familie Schotanus en de familie Nieuwenhuis kan nooit groot zijn geweest.<br />
<br />
Het schrijven van een familiegeschiedenis is een delicaat balanceren tussen verbeelding en feiten. De schrijver moet zijn verbeeldingskracht inzetten om de wereld van zijn voorouders tot leven te brengen, maar de feiten zijn toch de kapstok waaraan het verhaal is opgehangen.<br />
<br />
Over deze en andere kwesties gaat het op de cursus Familieverhalen schrijven die ik vanaf 13 februari geef bij de <a href="http://www.skvr.nl">SKVR-Schrijversschool</a>, acht keer (om de veertien dagen) op de maandagavond.<br />
<br />
Op de foto het huis in Minnertsga. Het is het huis met de zonwering. Het haventje bestaat niet meer.Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-64528116860894063642012-01-03T00:30:00.000-08:002012-01-03T00:30:38.741-08:00In 2011...- brachten we heel wat uren door in Drenthe. Vanaf voorjaar 2012 biedt het Drents Archief verschillende routes aan waar je op locatie via je smartphone verhalen kunt horen en foto’s en filmfragmenten bekijken. Marjan verdiepte zich in de hunebedden en begon zich af te vragen of reuzen misschien toch echt bestaan hebben. Willy wekte de geschiedenis van de wijk Assen Oud-Zuid tot leven….<br />
<br />
- ontmoetten we veel enthousiasme voor Lief land, maar helaas bleef het daarbij. Jammer, want we hadden graag willen horen waar de Drenten hun eerste zoen beleefden….. <br />
<br />
- organiseerde Willy een wandeling langs het oostelijke deel van de Rotterdamse Brandgrens waar ze de deelnemers brandgrenspanden en wederopbouwflats liet zien....<br />
<br />
- en maakte ze lesbrieven over de Biesbosch en de geschiedenis van de watertorens. Wist u dat watertorens op het platteland hoger zijn dan watertorens in de stad….<br />
<br />
- voerde Marjan pilots uit voor het project Rotterdam Was. Leerlingen in schakelklassen wilden alles weten over de verhouding met Suriname. In Schiebroek dachten leerlingen na over de veranderingen in de jaren zeventig en interviewden ze hun oma's: 'Jongeren werden in de jaren zeventig al brutaler maar nu is het nog erger.'<br />
<br />
- werkten we voor een schoolboekenuitgever aan lesmateriaal over cultureel erfgoed....<br />
<br />
- redigeerde Marjan een boekje over tradities en gebruiken in de Hindoestaanse gemeenschap....<br />
<br />
- schreef Willy monologen voor een theatrale rondleiding op het stoomschip De Rotterdam: voor de kapitein, zijn dochter, de stuurman, een scheepsjongen, een landverhuizer en een goochelaar....<br />
<br />
- en schreef ze twee monologen als vervolg op de Willem van Oranje monoloog die al meer dan honderd keer is gespeeld op basisscholen in Zuid-Holland. Nu waren Hugo de Groot en Spinoza aan de beurt. De Spinozamonoloog beleefde zelfs een try out in het Spinozahuis in Rijnsburg. Volgens kenners was de filosofie van Spinoza goed weergegeven. De theaterstichting Het Lage Licht, van Willy en Minnkus de Groot, bedacht een nieuwe theatervorm: cluedotheater. Het publiek mocht in de vuurtoren van het Havenmuseum de moord op Blonde Mien oplossen....<br />
<br />
- werd het project Heimweeliedjes/Lied van je moeder dat Marjan uitvoerde met Hanneke Willemsen van Het verhaal van… overgedragen aan Stichting Welzijn Noord. Een groep meiden in het Oude Noorden ging meteen voortvarend aan de slag. In 2012 verschijnt er een boekje.... <br />
<br />
- waren we -sssst- ook bezig met eigen schrijfprojecten. Zo speurde Marjan archieven af om materiaal over de schrijver Janwillem van de Wetering naar boven te halen, en reisde Willy een paar keer af naar Friesland om onderzoek te doen voor haar familiegeschiedenis.... <br />
<br />
- gaf Willy cursussen creatief schrijven, levensverhalen schrijven en twee keer de cursus schrijven voor theater, bij Formaat, werkplaats voor participatief drama, en bij het Rotterdams Wijktheater.... <br />
<br />
- omarmden we het nieuwe werken. We namen afscheid van ons kantoor aan de Provenierssingel 66 en werken nu vanuit huis, vanuit de Hub, maar u kunt ons ook regelmatig vinden in De Tuin aan de Kralingse Plas, een koffiehuis Nika in het Oude Noorden of het Nieuw Rotterdams Café in de voormalige redactieburelen van NRC aan de Witte de Withstraat. Dus als u het tijd vindt voor een hernieuwde kennismaking, weten wij wel een leuke plek. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWzX4qYRIpTpxoUiHl5OEx6gQFqvclL_inivWwJAyve08c0mWxZGl2EgIhoCQ7fq4Z2_G4DCJZeBqEjyVQCo8ML9XISinTno8pOvwg5QZMLYSENrRri9JlZedZG567eJX-aJAfxBOcV7xC/s1600/NRC3+Foto+op+30-12-2011+om+17.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="218" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWzX4qYRIpTpxoUiHl5OEx6gQFqvclL_inivWwJAyve08c0mWxZGl2EgIhoCQ7fq4Z2_G4DCJZeBqEjyVQCo8ML9XISinTno8pOvwg5QZMLYSENrRri9JlZedZG567eJX-aJAfxBOcV7xC/s320/NRC3+Foto+op+30-12-2011+om+17.jpg" /></a></div>Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-910636583984240742011-09-21T05:16:00.000-07:002012-01-23T02:21:47.805-08:00Waar bleef het Rotterdamse puin?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqGb7-B7atba1AZn9YGyu1b8fm7EvDEaNPX_LVL79Wp3gerWPeyQrR87zGkxb_d69QGUncg36a4hQpWBbUjx0T2LHNI4v05si1AcsTid_A9paFaLjDNEq8rL2Xq2mGFJ0T7XsMWG6nYq0j/s1600/de+schie+wordt+gedempt.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="183" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqGb7-B7atba1AZn9YGyu1b8fm7EvDEaNPX_LVL79Wp3gerWPeyQrR87zGkxb_d69QGUncg36a4hQpWBbUjx0T2LHNI4v05si1AcsTid_A9paFaLjDNEq8rL2Xq2mGFJ0T7XsMWG6nYq0j/s320/de+schie+wordt+gedempt.jpg" /></a></div>Een paar dagen na het bombardement van 14 mei 1940 begint men in Rotterdam met man en macht het puin op te ruimen. Er worden duizenden arbeidskrachten gerekruteerd en ook werkelozen moeten zich melden om mee te werken. De Duitsers vorderen vrachtwagens, kruiwagens en gereedschap als schoppen en houwelen. Wekenlang wordt er hard gewerkt om het puin af te voeren.<br />
<br />
<b>Dempen</b><br />
Wat gebeurt er met de brokstukken die eens de huizen en straten van het Rotterdamse centrum vormden? Allereerst komt het terecht in de kanalen, singels en havens die toch al gedempt zouden worden, zoals Blaak, de Schie, de Kolk, Schiedamsesingel en de Noorderhavenkade. Een bekend grapje is: Eerst lag de Schie in Rotterdam, nu ligt Rotterdam in de Schie. Ook wordt er puin in de Kralingse Plas gedumpt waardoor er eilandjes ontstaan in de zuidzijde van de plas.<br />
<br />
<b>Vliegveld</b><br />
Dat het puin ook wordt afgevoerd naar plekken elders in Nederland wist ik niet, tot ik een boek over de oorlog in Menaldumadeel las. Menaldumadeel is de Friese gemeente waar mijn grootouders en ouders opgroeiden. Het ligt ten noorden van de A31 die Leeuwarden verbindt met de Afsluitdijk. In dit boek wordt beschreven hoe de Duitsers meteen na de capitulatie van het vliegveld bij Leeuwarden een echte luchthaven maken. Als de bezetters vragen om de inzet van werkeloze arbeidskrachten roept de burgemeester van Leeuwarden alle werkelozen op om zich met een schop te melden op het vliegveld. Wie niet verschijnt raakt zijn uitkering kwijt. De werklozen melden zich massaal. Zeker honderd autobussen vervoeren dagelijks arbeiders uit alle delen van Friesland naar het terrein. Vrachtauto’s, treinen en schepen bezorgen tienduizenden tonnen zand en puin. Ook puin uit Rotterdam wordt met schepen naar Ritsumazijl gebracht en op het terrein gestort.<br />
<br />
<b>Dijk</b><br />
Waar ligt het Rotterdamse puin nog meer? Een zoektochtje op internet leert me dat er enkele wijken zijn opgebouwd met Rotterdams puin, zoals Wielwaal in Dordrecht en Kleinpolder in Overschie. En ik kom het verhaal tegen van de Rotterdamse Hoek. In de dijk van de toen in aanleg zijnde Noordoostpolder werd ook puin uit Rotterdam gestort. Deze plaats, waar de dijk een hoek maakt, kreeg van de polderwerkers de naam Rotterdamse Hoek. Het is een beruchte plek in de scheepvaart, er zijn al veel schepen in moeilijkheden geraakt. Volgens de website van <a href="http://flevolanderfgoed.nl">Flevoland Erfgoed</a> is de Rotterdamse Hoek het laatste ‘schepenkerkhof’ van de Nederlandse wateren.<br />
<br />
We zijn benieuwd of er nog meer verhalen zijn over het Rotterdamse puin.Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-33332409844222670902011-08-08T04:08:00.000-07:002011-08-08T07:46:33.715-07:00De verering van Maria in RotterdamEen paar weken geleden maakten we een tijdschrift voor een vriendin die vijftig werd. Ze werd geboren in de buurt van de Slinge op Rotterdam Zuid en bracht een deel van haar vroegste jeugd door in de katholieke kerk die daar was. Gelovig is ze niet meer, maar in haar huis is nog wel een Maria-altaartje ingericht. Op zoek naar haar geschiedenis moesten we daar natuurlijk iets mee. Zo stuitten we op het verhaal van Ome Jan die in de jaren zestig aan de Oldegaarde woonde, vlakbij de Slinge, en daar visioenen had waarin Maria aan hem verscheen. <br />
<br />
Zijn woning werd volgens verhalen door honderden volgelingen uit met name Naaldwijk en Zeeland bezocht. Buurman J. Van Houten: 'Het was soms vreselijk druk, het leek soms de Hoogstraat van vóór de oorlog''. De kerk lachtte aanvankelijk om de verschijningen maar maakte zich al snel zorgen, vooral omdat een Limburgs vrouwenklooster in de ban was geraakt van ome Jan. Het klooster was ‘een haard van verering en een centrum van verspreiding’. Het legde Ome Jan geen windeieren. Zijn volgelingen schonken hem een wasmachine en filmapparatuur zodat hij zijn urenlange seances kon vastleggen. Maar in 1961 verhuisde ome Jan naar Naaldwijk, later werd hij beschuldigd van oplichting en bedrog. <br />
<br />
Maria was overigens al in 1949, aan Ome Jan verschenen in een eerdere woning op Feyenoord, in de Stampioendwarsstraat. Daar was een bidvertrek ingericht waar een levensgroot schilderij hing van O.L. Vrouw Moeder van Smarten. Dat schilderij was volgens de aanwijzingen van Jan S. gemaakt tussen 1950 en 1960, door een protestants meisje dat later katholiek werd. Het is niet bekend waar dat schilderij gebleven is. <br />
<br />
Wat was er gebeurd in de Stampioendwarsstraat? De databank bedevaartplaatsen van het Meertensinstituut geeft dit precies weer. In 1949 lag Jan S. op sterven in zijn huis aan de 1e Stampioendwarsstraat te Rotterdam, na te zijn opgegeven door zijn huisarts dokter B. Op 21 oktober van dat jaar ontving hij, naar eigen zeggen, op zijn ziekbed een visioen van O.L. Vrouw. De verschijning herhaalde zich dat jaar meermalen op 22, 23 en 24 oktober, 19, 20, 24 november, op 9 december en op 7 en 10 januari 1950. Jan S., bij zijn volgelingen en in de pers inmiddels bekend geworden als 'ome Jan' en 'Dienstknecht des Heren', genas op onverklaarbare wijze en stelde de artsen voor een raadsel. <br />
<br />
De pastoor van de voormalige O.L. Vrouw van Lourdes/Martelaren van Gorcumparochie aan het Stieltjesplein wilde met al deze merkwaardige zaken echter niets te maken hebben en wees de familie van ome Jan dan ook prompt de deur toen zij hem de verschijningen van Maria kwamen melden. Op 6 februari 1958 deed een zekere pater Stanislaus verslag: ‘Op zijn bezwaar dat men niet geloven zou in de verschijning, zou O.L. Vrouw geantwoord hebben: 'Ik zal U een teken geven'. Dit heeft dan plaats gevonden bij de 7-de verschijning, toen zeven bloeddruppels zichtbaar werden op het behang. Deze vlekken zijn nog te zien'.<br />
<br />
Het levensgrote Maria - schilderij hebben we teruggevonden. Het hangt in La Cazuela, een Spaans restaurant in de Proveniersstraat, hier om de hoek. Meer informatie over bedevaartplaatsen in Nederland en over Ome Jan is te vinden op: http://www.meertens.knaw.nl/bedevaart/<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRUdJpEFM5aCxk2FzrohnAvJa-U1TrreRbDfez8xpBPuume8sEUze_wRECWbp6FP8CwkfJQuW-zotB_R-S6VpKfB6LltvNPXVcd3BiczdDeIY5GjV7ZZltfhadkaPW_ml1jCuYIDaiDk1l/s1600/Rotterdam4_01.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="205" width="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRUdJpEFM5aCxk2FzrohnAvJa-U1TrreRbDfez8xpBPuume8sEUze_wRECWbp6FP8CwkfJQuW-zotB_R-S6VpKfB6LltvNPXVcd3BiczdDeIY5GjV7ZZltfhadkaPW_ml1jCuYIDaiDk1l/s320/Rotterdam4_01.jpg" /></a></div>Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-11904250940444797092011-05-31T04:41:00.001-07:002011-05-31T08:30:26.931-07:00Wandelen langs de brandgrens<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtiIhmNV6h6EvvAht8yqR7RHfZHv3TryDC4g0E1PwqaJd9T7PNWGovvjz_Dwnph28WluNTdlRTHlYP-WtSiETsz1OZ6X5Qa_ufIysY0pjEtdEqOf1FNeHivM5GE1gs-c6rCn8FyGOyDk8E/s1600/brandgrens+icoon.JPG" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="200" width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtiIhmNV6h6EvvAht8yqR7RHfZHv3TryDC4g0E1PwqaJd9T7PNWGovvjz_Dwnph28WluNTdlRTHlYP-WtSiETsz1OZ6X5Qa_ufIysY0pjEtdEqOf1FNeHivM5GE1gs-c6rCn8FyGOyDk8E/s200/brandgrens+icoon.JPG" /></a></div>Regelmatig fiets ik ’s avonds door de stad en zie her en der rode lichtjes tussen de stoeptegels: de iconen die de brandgrens markeren - de grens tot waar de stad na het bombardement van 14 mei 1940 afbrandde. Vooral afgelopen winter was het mooi toen de rode lichtjes de sneeuw van onderaf belichtten. <br />
De brandgrens leeft in Rotterdam. Hij is als rode lijn terug te vinden op Google Earth, er is een audiotour gemaakt met ooggetuigenverslagen en op de website www.rotterdam4045.nl is ontzettend veel informatie verzameld. <br />
Een paar jaar geleden heeft de gemeente Rotterdam samen met AIR een folder met drie wandelroutes langs de brandgrens uitgebracht. Afgelopen weekend liep ik met wandelgenoot R, aan de hand van de folder, een deel van route Oost. <br />
<br />
<b>Miljoenen Tranen</b><br />
We beginnen bij de hoek Lusthofstraat en Adamshofstraat. Het is hier niet moeilijk om in de sfeer van de gebombardeerde stad te komen. De naoorlogse flats die hier stonden zijn gesloopt en we kijken over een zanderige vlakte. We volgen de Adamshofstraat richting Oude Dijk en lopen langs de Steen der Miljoenen Tranen, een monument dat is gemaakt door Truus Menger-Oversteeger en onthuld in 1990. Is dit de plek waar op 14 mei de eerste bommen vielen? In ieder geval is een paar stappen verder, bij de hoek met de Gashouderstraat, de brandgrens duidelijk te zien. Het huis rechts is oud, het huis links is nieuw. Ook in de Sionsstraat en op het Noordeinde komen we brandgrenspanden tegen.<br />
<br />
<b>Jodensloot</b><br />
Langs metrostation Gerdesiaweg lopen we in zuidelijke richting. We passeren een grote vijver die door de buurtkinderen de Jodensloot wordt genoemd. Waarom? De folder biedt geen antwoorden. Wel komen we te weten welke architecten de flats hier hebben ontworpen.<br />
Aan het einde van de Libellenstraat, onderaan de Oostzeedijk, vinden we weer een mooie voorbeeld van brandgrenspanden. <br />
<br />
<b>Joodse begraafplaats</b><br />
We klimmen de Oostzeedijk op en lopen aan tegen de grootste verrassing van deze wandeling. Het lijkt eerst zomaar een muur, begroeid met hulst. Dan ontdekt R een plakkaat op de muur: ‘Joodse begraafplaats Oostzeedijk. In 1696 aangekocht door de toenmalige Portugees-Joodse gemeente. In 1710 overgenomen door de Hoogduits-Joodse gemeente en in gebruik tot 1820.’ Geen woord rept de folder over deze bijzondere plek. De muur is te hoog, we kunnen er niet overheen kijken, maar rechts, bij de ingang van de parkeerplaats van kantoorgebouw De Admiraliteit kunnen we er wel overheen gluren. De grafstenen staan in drie rijen. Ze worden beschut door het bladerdek van esdoorns.<br />
<br />
<b>Brandgrensstraat</b><br />
Langs de Admiraliteitskade lopen we naar het meest oostelijke deel van de Brandgrens. De Boslandstraat is een echte Brandgrensstraat. Rechts zijn de gebouwen oud, links zijn ze nieuw. We steken de Oostzeedijk weer over en zien brandgrenspanden in de Aegidiusstraat, de Adamshofstraat en de Oosmaaslaan. Door de Paulus Potterstraat lopen we terug naar de Lusthofstraat. Is dit nu ook een typische brandgrensstraat, met rechts oudbouw en links nieuwbouw of interpreteren we het verkeerd? De folder zegt hier niets over.<br />
<br />
<b>Onhandig formaat</b><br />
De route is met de folder in de hand gemakkelijk te vinden. Ook is het handig dat de Brandgrenspanden zijn aangegeven. Als je het niet weet, vallen ze nauwelijks op. Het formaat van de folder is onhandig voor de wandelaar. Hij is te groot, onhandig open te vouwen, een windvlaag rukt hem zo mee, en op de vouwen scheurt het papier snel. <br />
Er is gekozen voor informatie over de architectuur van de nieuwe panden, maar ik wil meer weten over het monument van Truus Menger, over Willem Ruys, over de Jodensloot en de Joodse begraafplaats op de Oostzeedijk. Ik heb behoefte aan de informatie die wel te vinden is op de website www.rotterdam4045.nl, zoals foto’s van brandgrenspanden en de plekken waar de bommen zijn ingeslagen.<br />
Mijn droom: een handzaam boekje (formaat de LAW-boekjes), met een adequate routebeschrijving, foto’s van vroeger en heel veel relevante informatie.Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-83242008195830282752011-05-26T07:30:00.000-07:002011-05-31T08:30:42.330-07:00Het lied van je moeder (voorheen Heimweeliedjes)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAZQ3H9LeELM1d59cEnl7-lBe6zApD4Lpm4-q9txQxvrpwZwZrr5QYjZnk5foWliLJ1SM6jpeWVjbz1YCoO7NXURPk2JnBV1_U-_0RTmui9K-Bzd1iJ4ZGKeN-z45HzdD1tJ35xy9rQ1S2/s1600/Lied+van+moeder.bmp" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="320" width="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAZQ3H9LeELM1d59cEnl7-lBe6zApD4Lpm4-q9txQxvrpwZwZrr5QYjZnk5foWliLJ1SM6jpeWVjbz1YCoO7NXURPk2JnBV1_U-_0RTmui9K-Bzd1iJ4ZGKeN-z45HzdD1tJ35xy9rQ1S2/s320/Lied+van+moeder.bmp" /></a></div><br />
Heimweeliedjes verzamelen: het klinkt leuk en eenvoudig, maar in de praktijk is het nog tamelijk ingewikkeld. Het idee om via jongeren liedjes van buurtbewoners op te sporen werkt niet goed. Vandaar dat we hebben besloten om op zoek te gaan naar duo’s: jongeren (14-20 jaar) met hun oma, tante, moeder die wonen in de Deelgemeente Noord of Kralingen-Crooswijk. En dus is het ook tijd voor een kleine campagne. We sturen persberichten rond en hebben prachtige affiches laten ontwerpen door Animamia /Chriztee. De symbolen op het affiche hebben allemaal te maken met heimwee: een Noordafrikaanse bloem, een bandoleon, henna, het boze oog uit Turkije, Kaapverdische muziek, een Marokkaans tegelpatroon, een tropisch vogeltje, een schommelstoel en een veranda. De posters zijn geprint en worden op dit moment verspreid in de twee deelgemeentes. <br />
<br />
We zijn op zoek naar liedjes die vertellen over heimwee naar vroeger, naar ver weg. De liedjes gaan niet per se over heimwee, maar geven wel dat gevoel weer. Het gaat ons om persoonlijke, ‘kleine’ liedjes en verhalen, die soms van generatie op generatie zijn doorgegeven. We zorgen ervoor dat de tekst van het liedje opgeschreven wordt, en dat het liedje en het verhaal bewaard blijven voor latere generaties. De liedjes en verhalen vormen samen een archief over het gevoel van heimwee dat leeft Noord en Kralingen-Crooswijk. Maar ook over cultuur en hoe die wordt overgedragen. Op basis van dat archief maken we in ieder geval een boekje. En afhankelijk van wat onze zoektocht oplevert, zullen we een evenement organiseren of een radioprogramma maken. <br />
<br />
We hopen natuurlijk dat dit project niet minder is dan de start van een nieuwe serie waarop de in 2010 overleden liedjesverzamelaar Ate Doornbosch trots zou zijn geweest. Zijn werk is inmiddels onderdeel van de liederenbank, die beheerd wordt door het Meertensinstituut. <br />
<br />
Dit project wordt mogelijk gemaakt door de Gemeente Rotterdam, Oranjefonds, PWS, Stichting Bevordering Volkskracht, Stichting Welzijn Noord.Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-61701149589868175662011-03-22T03:53:00.000-07:002011-03-22T03:55:32.286-07:00De boekenkist<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpt8QHMrhsw0Dro9NutEX71Tmn55cuZmeYaKPLTgaIlef6JQwX_U61dHzLSIiFKF7tu8BuL4P1cv1u9NSBjvkZdVkZC_w0k1vYjNBgDTvRx_NunUROH8XiHru6uAD_xTm-tz_OxJqvrx7Q/s1600/boekenkist.jpg" imageanchor="1" style="clear:left; float:left;margin-right:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="272" width="310" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpt8QHMrhsw0Dro9NutEX71Tmn55cuZmeYaKPLTgaIlef6JQwX_U61dHzLSIiFKF7tu8BuL4P1cv1u9NSBjvkZdVkZC_w0k1vYjNBgDTvRx_NunUROH8XiHru6uAD_xTm-tz_OxJqvrx7Q/s320/boekenkist.jpg" /></a></div>Het is vandaag precies 390 jaar geleden dat Hugo de Groot met een boekenkist ontsnapte uit Slot Loevestein. Deze befaamde Nederlander speelt momenteel een rol in ons huishouden. Afgelopen weekend stond huisgenoot R. in de tuin te zagen en vroeg ik hem: “Wat maak je?” <br />
“Een boekenkist,” zei hij. Niet een boekenkist, maar dè boekenkist. Of preciezer gezegd: de contouren van dè boekenkist.<br />
<br />
<br />
<b>Geschiedenis in levende lijve</b><br />
Vanaf juni zit Hugo de Groot in de serie ‘Geschiedenis in levende lijve’ van Erfgoedhuis Zuid-Holland. In deze serie komen figuren uit de canon tot leven en bezoeken ze basisscholen in Zuid-Holland. Enkele maanden geleden leverde ik de Hugo de Groot-monoloog af bij huisgenoot R. die nu als regisseur bezig is de tekst in te studeren met acteur Rob Hertog. Eerder was Willem van Oranje aan de beurt en die monoloog is al meer dan honderd keer gespeeld op basisscholen in de provincie. De kinderen vinden het geweldig om een historische figuur in de klas te ontvangen. <br />
Omdat acteur en regisseur zich afvroegen hoe groot de boekenkist was waarin Hugo de Groot zich liet vervoeren, kochten ze latten en spaanplaat bij de Hubo en wordt in onze achtertuin het frame van de kist in elkaar getimmerd. En ik kan nu al verklappen: de kist is kleiner dan je denkt.<br />
<br />
<b>Hugo de Groot en Libië</b><br />
Ook de vraag ‘Wat zou Hugo de Groot vinden van een militaire interventie in Libië?’ kwam de afgelopen week aan de orde. Geen eenvoudige vraag. Hugo de Groot heeft in zijn ‘Over het recht van oorlog en vrede’ de basis gelegd voor het hedendaagse volkenrecht, maar ik weet niet of hij een oplossing had geweten voor het dilemma: moet je een volk beschermen tegen een dictator of mag je je niet bemoeien met binnenlandse aangelegenheden. Aan de andere kant: hij had heel vastomlijnde ideeën over de rechten van de mens, die hij zelfs beschouwde als natuurrechten. En dan kun je zeggen: Omdat Khadaffi de rechten van zijn onderdanen schendt, mag de VN ingrijpen.<br />
<br />
<b>Tragiek</b><br />
Na een reis van twee uur arriveerde Hugo de Groot op 22 maart 1621 in Gorinchem en kon hij opgelucht ademhalen. Maar een leven in vrijheid in eigen land was hem niet gegund. Hij woonde als banneling jarenlang in Parijs, als ambassadeur van Zweden. In 1645 stierf hij in de noord-Duitse stad Rostock, na een barre tocht per schip over de Oostzee.<br />
Er zit iets tragisch in de man. Een wonderkind dat door omstandigheden nooit tot volle bloei heeft kunnen komen. Hij verlangde er zo naar een groot geleerde zijn, maar moest in Parijs het ondankbare vak van diplomaat van Zweden uitoefenen omdat hij niet op een andere manier aan de kost kon komen.<br />
Voor een toneelschrijver is tragiek natuurlijk een heerlijk gegeven. Een soepel verlopen leven biedt weinig stof voor een toneelstuk. We hebben conflict nodig!Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-7913721201657693062011-03-04T14:22:00.000-08:002011-03-04T14:22:34.839-08:00Etje’s Little India<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhqJVIbdCpOD4Hj-m9meMvfaXkry_hxGq-S9iPPvvnfEg3DNo8GjFQkqbc70jnSjNB9ma6uqVk-I4g_ijx4tbgBQ0irWLi6uxSzhksu_Yx8Xk_3jbtHiaaXcWFFpaU4dL9cswoaew4P1S9/s1600/Foto%2527s-0010+bewerkt.jpg" imageanchor="1" style="clear:right; float:right; margin-left:1em; margin-bottom:1em"><img border="0" height="226" width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhqJVIbdCpOD4Hj-m9meMvfaXkry_hxGq-S9iPPvvnfEg3DNo8GjFQkqbc70jnSjNB9ma6uqVk-I4g_ijx4tbgBQ0irWLi6uxSzhksu_Yx8Xk_3jbtHiaaXcWFFpaU4dL9cswoaew4P1S9/s320/Foto%2527s-0010+bewerkt.jpg" /></a></div>Mijn nichtje is acht jaar oud en woont op een boerderij in het oosten van Nederland. Als ze in Rotterdam is, doen we er alles aan om plekken te vinden die er op het platteland niet zijn. Etjes Little India in de Vierambachtsstraat bijvoorbeeld. Een winkel met gekleurd plastic wegwerpservies voor feesten, veel hindoebeelden, bloemenslingers, dozen vol rinkelarmbanden, meditatie- en muziekcd’s en alle mogelijke soorten wierook. Bijna alles komt uit India, de klandizie bestaat voor een belangrijk deel uit Hindoestaanse Surinamers. Maar ook anderen weten de winkel te vinden, vertelt de eigenaar: “Ik heb allerlei soorten wierook, en dus komen er heel verschillende mensen hier.” Hij koopt zijn spullen in via de groothandel, soms direct in India en hij merkt dat de prijzen daar stijgen. De economie in India groeit, de koers van de Indiase rupee stijgt en steeds meer Indiers kunnen een redelijk bestaan opbouwen. En zo gaan ook de prijzen in de Vierambachtsstraat omhoog. Etjes Little India is opgenomen in de wereldeconomie. Toch zegt de eigenaar dat hij meer last heeft van de stijgende kosten in Nederland: “Huur, gas en licht, gemeentelijke heffingen, het draaiend houden van zo’n winkel kost steeds meer geld. Personeel aannemen zit er niet in.” <br />
Nichtje staat ondertussen te dansen tussen de schappen – beweegt haar hoofd van de ene naar de andere schouder en dwarrelt met haar hand voor haar ogen. Heeft ze ooit een Bollywoodfilm gezien? Welnee, maar die muziek kent ze wel van streetdance. Iedere vrijdagavond in een zaaltje in Goor.Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5883907381550979683.post-30877184857655142792011-02-16T06:25:00.000-08:002011-02-22T03:53:40.975-08:00Schrijven over je leven, hoe doe je dat?<div class="MsoNormal" style="mso-outline-level: 1;">We houden van verhalen en <span class="apple-style-span">we zijn ervan overtuigd dat verhalen binden. Dankzij verhalen voelen mensen zich verbonden met hun verleden, met hun wijk of met hun bedrijf. We graven graag verhalen op en zoeken naar geschikte vormen om ze aan anderen te vertellen of te vertonen.</span> Daarom zijn we nu bezig een aanbod te maken voor bedrijven waarbij de medewerkers onderzoek doen en hun persoonlijke verhalen over het bedrijf opschrijven om zo een alternatieve bedrijfsgeschiedenis op te stellen.</div><div class="MsoNormal">Willy is niet alleen schrijfster, maar ook schrijfdocente, met een passie voor levensverhalen. In die hoedanigheid gaf ze in januari een serie workshops ‘Schrijven over je leven, hoe doe je dat?’ in bibliotheekfilialen in verschillende deelgemeenten. De workshops waren een initiatief van de Bibliotheek Rotterdam en de SKVR-Schrijversschool, in het kader van het thema van de Boekenweek (16 t/m 26 maart): ‘Curriculum Vitae – geschreven portretten’.</div><div class="MsoNormal">Hoe doe je dat dan, schrijven over je leven? Hieronder geeft Willy enkele tips.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><b>Tips</b></div><div class="MsoNormal">Schrijven over je leven, hoe doe je dat? Tip 1: maak het niet te ingewikkeld. Het is helemaal niet de bedoeling dat je je hele levensverhaal op papier zet, beginnend bij je geboorte, en eindigend in het heden. Iedereen zit vol herinneringen, vol kleine verhalen. En om die kleine verhalen gaat het. Je kunt ze zien als stukjes uit een grote puzzel of als lapjes van een grote lappendeken. <br />
Cursisten zeggen vaak: “Ik heb heel veel te vertellen, maar ik weet niet waar ik moet beginnen.” Tip 2: Begin gewoon maar ergens, het maakt niet uit waar. Schrijf over die keer dat je een dropje stal bij de kruidenier, over die keer dat je op school de klas uit werd gestuurd terwijl je niets had gedaan. Schrijf over je hartsvriendin, over de bal die bij de buren in de tuin terecht kwam, over een logeerpartij bij je oom en tante. </div><div class="MsoNormal">In je eentje schrijven kan moeilijk zijn, maar wie deelneemt aan een schrijfcursus krijgt allerlei onderwerpen aangereikt om over te schrijven en raakt geïnspireerd door de teksten van anderen. In de workshops in de bibliotheekfilialen hebben de deelnemers bijvoorbeeld geschreven over hun naam, aan de hand van vragen als: naar wie ben je vernoemd? wat betekent je naam? wat zegt je naam over jezelf? heb je ooit bijnamen gehad? heb je ooit je naam veranderd? </div><div class="MsoNormal">Al deze kleine verhalen samen geven een beeld van het bonte geheel dat jouw leven is. </div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Willy geeft cursussen ‘Schrijven over je leven’ in haar eigen <a href="http://www.schrijfateliervredehof.webs.com/">Schrijfatelier Vredehof.</a></div><div class="MsoNormal"><br />
</div>Geschiedenislabhttp://www.blogger.com/profile/04405531003051595589noreply@blogger.com0